çevrildim.Tövşüye-tövşüye mene teref yeyin addımlarla gelen bu qısa etekli xanıma dair heç bir fikrim yoxdu.
A:Jale?
J:Beli?
A:Aysel Qasımova.
Mene teref uzatdığı elini sıxaraq qaşlarımı çatdım.
A:Sizinle bir şey haqqında danışa bilerik?
Niyese son günlerde kim bu sözü deyirdise pis nese olurdu.
J:Buyurun,evime gedek.
Liften içeri keçen kimi başındakı yaylığı açaraq gözündeki eyneyi çıxardı ve mehribanlıqla gülümsedi.
A:Men Teymur Qasımovun qızıyam.
Birden bedenime yayılmış qorxu dalğası menim gözümün qarşısının qaralmağına sebeb oldu.
A:Bu ad size tanış gelir?
J:Polis komissarı Mahir danışıb atanız haqqında.
Ayağını ayağının üstüne aşıraraq saçlarını elleri ile arxaya darıdı.
A:Bax,Jale.Ne qeder vacib bir şeyi elimizden çıxardığının ferqinde deyilsen.Men bu işe heleki polisi qatmışam,qardaşım söhbete qarışsa..inan başın ağrıyacaq.
J:Meni tehdid edirsiniz?
A:Yox,ezizim,esla!Sadece ne gördüyünü danışmağını isteyirem.
J:Yene de deyirem menim şahidlik ede bileceyim nese yoxdu.
Aysel adlı bu xanım çantasından bir neçe şekil çıxararaq masaya düzdü.
A:Diqqetle bax,hansısa sene tanışdı?
Bilerekden şekillere baxmadım ki,bu onda şübhe doğurmasın.
J:Deyesen,dediyimi eşitmediniz?
Ayselin hiyleger lakin bir o qeder de sakit baxışları meni qorxudurdu.
A:Yaxşı,Jale.Görünür ki,heyat sakit olanda yox,eksine adrenalin ve qorxu dolu olanda gözeldir.
Yeniden eyneyini gözüne taxaraq ayağa qalxdı ve özüneemin addımlarla lifte mindi.
Elimdeki fincanı masaya qoyaraq yeniden göz yaşımı sildim.Özümü okeanın açıqlığında,tamamile müdafiesiz balıq kimi hiss edirdim.Dörd yanımdan tehlükelerle mühasireye alınmışdım. Ağlıma gelen fikirle ayağa qalxaraq iyirmi yeddinci mertebeye çağırış siqnalı gönderdim.
J:Menem Jale.
Ne qeder gözlesem de cavab gelmedi.İndi yanında olmağı istediyim adamın qapısını döymüşdüm.Yox idi,işde ola bilerdi,ailesinin yanında ola bilerdi,hansısa barda ola bilerdi,amma menim yanımda ola bilmez ve deyil.Men sadece boş-boş xeyallar
her bolumun goz yawlari ile oxudugum tek hekaye.
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç