canın?.. Tebii senin qanuni fahişen burdadır..
Qezebli idi.. Aĝzından çıxan sözlerin ferqinde bele deyildi.. Qezebi sadece Ayaz'a deyildi, o özüne daha çox qezeblenmişdi.. Onun ilk öpüşünde ona teslim olub yaşananları unutmuşdu..
Ayaz onun qolundan tutub sarsıtdı..
-Kifayetdir Selma, özüne gel..
Deye baĝırdı.. Qolunu sıxan barmaqlar canını acıtırdı.. Bir damla islatdı yanaqlarını..
-Ìstediyin vaxt gelib oyuncaĝınla oynaya bilersen Ayaz bey.. Bunun üçün teatr sehnesi qurmaĝa ehtiyyac yoxdur..
Demişdi.. Onun sözleri Ayaz'ın dodaqlarında acı dolu bir tebessüm yaratmışdı.. Selma ona, onun hisslerine inanmayacaqdı..
-Selma men.. Sadece..
Dedi.. Baxışları metbexte Letife xanımın qucaĝında aĝlayan körpeye çevrildi.
-Onun atası.. Kimdir..
Deye soruşdu.. Hiss edirdi bu körpe ile aralarında qeribe bir baĝın varlıĝını.. Amma Selma'nın dilinden eşitmeye ehtiyyac duyurdu.. Selma onun gözlerine baxdı.. Demek bu uşaqın ona aid olduĝuna emin deyildi. Demek onu evli olduĝu halda başqaları ile münasibetde olan qadınlardan hesab edirdi.. Qezebin alovu parladı gözlerinde ona yaxınlaşıb gözlerine baxdı.. Dodaqları istehza ile yana qıvrıldı..
-Fahişeler uşaqlarının atasının kim olduĝunu bilmezler Ayaz bey..
Demişdi.
Bedenini soyuq bir titreme sardı.. Gözlerinde qeribe acı vardı.. Qarşısındakı qadının gözleri ise od kimi yanırdı.
Bu deyildi gözlediyi cavab.. Barmaqları yumruq halında sıxılmış, elleri titreyirdi..
-Nece.. Sen..
Dedi amma davam ede bilmedi.. Sen nece menden başqası ile birlikde olarsan demek isteyirdi.. Amma onun Selma'dan hesab soruşmaĝa haqqı yox idi ki.. Bura gelmekle, axmaq kimi ümüd beslemekle sehv etmişdi.. Qezeble qapıya doĝru yöneldi..
Qapının qezeble çırpılması ile diz üste döşemeye çökdü.. O, ne etmişdi bele. Donmuşdu sanki.. Gözlerinden bir damla süzüldü..
-Getme.. Getme.. Getme deye bilsem..
Deye pıçıldadı.. Titreyirdi.. Ayaz gelmişdi.. Ìller sonra qarşısında idi.. Dodaqlarının dadı dodaqlarında.. Bedeninin istisi qelbinde idi.. Elini

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>