"Ratatuy"

Fikirlerinizi qarışdıracaq bir sevgi hekayesi..

Bölüm 16..

Bir anlıq hövlnak halda ona baxdım.Ne deseydim?Boynunu qucaqlayaraq ehtirasdan yanan bedenine sıxıldım ve telaşla dillendim.
J:Men de,Riyad..Men de seni sevirem.
Yeniden öpüşlere qerq edilen bedenim az sonra yuxu isteyi ile boşaldı ve birden her teref zülmet qaranlığa qerq oldu..

Gözlerimi ağır-ağır açaraq bedenimdeki anlamadığım ağrı ile dodaqlarımı büzdüm.Dünen olanları xatırladığımla yerimde dikelmeyim bir oldu. Riyad yox idi.Alt dodağım israrla onu sıxan dişlerim arasında qızaracaq qeder dişlenirdi.Örtüyü özüme sıxaraq bedenimi bürüyen peşmanlığın acısını çekdim.Elbette,sevdiyin adamın qollarında olmaq,ona aid olmaq gözel idi,amma..axı ortada heç ne yox idi bir sevirem sözünden başqa.. İlahi,nece bele ergen kimi reftar ede bilmişdim?Ailem bilse..bunu düşünmek bele istemirdim.Üzlerine nece baxardım?Yataqdakı qan lekesini görecek narahat şekilde ayağa qalxdım.Bes Riyad?Göresen,o ne düşünürdü?Dodaqlarından bir anda qopan ve meni bu dünyadan alıb aparan o sevirem kelmesi heqiqet idimi?Örtüyü özüme sıxaraq ayağa qalxaraq iri ve heyeti bütünlükle görmek imkanı yaradan şüşeden heyete baxdım.Riyad taxta çepere söykenerek atları izleyirdi.Saat neçe idi?Celd telefonu götürerek bildirişleri yoxladım,bir defe dayım zeng etmişdi ve saat hele altı idi.Riyad burda duyduğumu hiss edibmiş kimi mene teref çevrili,bu ani hereketi ile celd geri sıçradım.Bir kişini sevmek..onunla illerin qışından xilas olub yazı yaşamaq..ehtirasını onla bölüşmek..men bu idim ki?Men ne vaxt kimese bu qeder asanlıqla güvenmişdim ki?Ağır-ağır yatağa oturaraq iri güzgüden özümü izledim.Bedenimde heç vaxt silinmeyecek izler buraxmışdı Riyad.Onun her toxunuşu bedenime hekk olunmuşdu.Peşman idim desem..bilmirem,xoşbext idim,sadece qorxuram.Menim üçün bu gece olduqca böyük mesuliyyet idi.Bes Riyad?O bu mesuliyyete üstelenecekdi yoxsa bu qarşılıqlı idi deye heç ne onu düşündürmürdü?Ele bu an Riyad içeri girdi ve üzüme

[1] 2 3 ... 9 >>