bürünmüsen.
Bir anlıq axmaqlıq etdiyimi anlayaraq utanaraq gülümsedim.
J:Neynim,Riyad bey?Siz adama dünyada olduğunu unutdurursunuz..
Riyad eşitdiklerinden zövq alırmış kimi gülümsüyerek yeniden mene teref eyildi ve dodaqlarını isladaraq nese demek isteyib de susurmuş kimi bir duruş aldı.Men de heç bir söz demeden zövqle onu izleyirdim.
R:Deyesen..bu xalat sene artıqlıq edir,hm?
Artıq Riyad xalatımı ustalıqla çiyinlerimden sürüşdürerek isti nefsini üzümde gezdirirdi.
R:Birde dünenki kimi cırmaqla meni.Nezere al ki,günde onlarla biznesmenle görüşde oluram ve..sevdiyim qadının ehtiraslı toxunuşlarını sezmelerini istemerem.
Utanaraq qaşlarımı çatdım ve geri çekilerek dodaqlarımı büzdüm.
J:Adam deyilsen sen!
Gülümsüyerek özünden razı terzde kemerini açaraq bir kenara atdı.
J:Elin mene deysin hele!Gör başına ne oyun açıram.
Amma Riyad soyunmağından qalmırdı.Ona qarşı qoymaq mümkün deyildi..Etri artıq burnumun ucunda idi ve men mest olmuşdum.Bu nece bir sevgi idi?Bu etir mene o qeder doğma ve sevgidolu idi ki.Riyad meni qoxlaya-qoxlaya öperken men bu toxunuşlardan aldığım zövqden özümü unutmuşdum.Her şeye sebebkar Riyadın etiri idi..Onu istekle qucaqlayır,qoxlayır bu ilk ve son görüş imiş kimi sevdiyimi söyleyirdim.
Masa etrafında derin bir sükut hökm sürürdü.Riyad ciddi duruşunu pozmadan iştahla yemek yeyir,men ise qehve içerek yağan yağışı izleyirdim.
R:O ehtiraslı sevişmenin ardından nece hele de acımamısan başa düşmürem!
Riyad ele rahat danışırdı ki,bu az qala bütün stolu onun başına çevirmeyime sebeb olacaqdı,amma sadece dodaqaltı nese mızıldaya bildim.
J:Utanmaq nedi bilmirsen..
R:Dodaqaltı mızıldanmaq ayıbdır.
Bu cümleni xüsusi vurğu ile demişdi,çünki vaxtiken bunu ona men demişdim.Gülerek fincanı yeniden dodaqlarım arasına alaraq güclenen yağışı izledim.
R:Yağışa nifret edirem.
Qaşlarımı çataraq dillendim.
J:Niye?
Riyad çengeli masaya qoyaraq nese düşünürmüş kimi yağışı izledi ve heç ne demeden ayağa qalxdı.
Bağlı qara qutu kimi idi
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç