sevdiyim.Daima bir sirr saçacaqmış kimi idi.O menim üçün düşündüyümden de çox şey ifade edirdi.Birce mene yaxın olsaydı..meni men onu sevdiyim kimi sevseydi..

Azerbaycan.Bakı.Bir neçe ay evcel.Cenab X.

Cenab X illerdir gelmediyi ölkesini iri binasının eyvanından süzerek xeyallara dalmışdı.Siqaretini her defe içine çekdikce qelbindeki acı sinesinde berq vururdu.Xeyanet..atası ölenden sonra güvendiyi ilk adam dünyasını başına yıxmışdı.Cenab X acı-acı gülerek başını yelledi."Oynadığı rol teqdire layiq idi"-deye düşünerek soyuqdan keyimiş bedenini stula söykedi.Atasını öz emisi öldürdüyüne inana bilmirdi.Xeberi aldığından hele on deqiqe keçse de artıq qerarını vermişdi ve bir azdan gözlenilen ünvana gedecekdi."Belke yalandı"-deye düşüne-düşüne özüne ezab verirdi Cenab X..çünki,atası ölenden sonra ona arxa dayaq olan yegane insanın bunu edeceyine inanmaq istemirdi.Atası kimi ona da çox bağlanmışdı ve indi sinesindeki bu acı getdikce felaketin geldiyini xeber veren sema kimi qaralardı.Düşünceler onu yeyib-yeyib bitirirdi.Eyni zamanda da çox sakit idi,en azından qisas alınacaqdı.Telefonun zeng çalması ile Cenab X duruşunu pozmadan onu cavabladı.
T:Her şey hazırdır,gel.
Cavab vermeden zengi sonlandırmış ve vulkan kimi püsküren qezebine hakim ola bilmemişdi.Maşını son süret yeni tikilen o binaya ve Teymur Qasımovun mezarı olacaq yere sürmüşdü.Maşından düşdüyünde ifadesiz gözlerle emisini süzmüş ve rişxendle onu süzmüşdü.Kobra her şeyin sonu olduğunu anlamışdı,yeqin ki..
T:Emi qurban,necesen?Fransaya ne vaxt qayıdırsan?
X:İki gün sonra.
T:Meni niye çağırmısan bes?
X:Bilirsen,iyirmi deqiqe evvele qeder düşünürdüm ki,heyat edaletli deyil,amma indi çox gözel anlayıram ki,eslinde edaletli olmayan ölümdü.Atam kimi insanı bizden aldı ve evezine çaqqallar etrafımda dövre vurur.
Teymur udqunaraq dişlerini ağartdı ve ele çaqqala yaraşan bir gülüş nümayiş etdirdi.Bu zaman eşidilen ayaq sesleri hamının o sese teref çevrilmeyine sebeb oldu."Qorxuram,amma sırf size

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 ... 9 >>