ilk menzereye aldanıb Selma'nın başqa biri ile olduĝunu düşünerek sehv etmişdi..
-Polis her yerde onu axtarır amma..
Resulun sesi onu fikir dünyasından ayırmışdı.. Resul polislerle eve getdiyinde Rehman çoxdan getmişdi.. Selma Ayaz'a onun adını ve soyadını söylemişdi..
-Polisden evvel onu biz tapmalıyıq Resul..
Genc adam eşitdiyi sesde qorxunc bir şey duymuşdu..
-Ayaz.. Sen ne etmek isteyirsen?..
Resul'un sualını eşitmirdi sanki..
Selma'nı tapmışdı baxışları.. O qeder mesum ve çaresiz idi ki... Ona doĝru addımladı.. Yanındakı boş stullardan birine oturdu..
-Yaxşı olacaq narahat olma...
Qadın eşitdiyi sesle Ayaz'a doĝru çevrildi.. Onun gözlerinde qeribe bir hüzün görürdü..
-Niye men itirirem hemişe?.. Ana dediyim bütün qadınlar meni buraxıb gedir..
Deye pıçıldadı.. Bir damla süzüldü gözlerinden.. Acının, çaresizliyin, işaresi idi bu.. Adamın eli onun yanaqlarına toxundu..
-Qorxma.. O, heç yere getmeyecek.. Ìnan mene..
Ìnanmaq mı?.. Ona inanmaq..
Dodaqlarını acı dolu bir tebessüm sardı. Ona inanmaĝa başladıĝında axırı yaxşı olmamışdı.. Baxışları otaqdan çıxan hekimi tapdıĝında tez ayaĝa qalxdı qadın..
-Hekim o necedir..
Pis xeber eşitmeye hazır deyildi.. Gözlerini yumdu..
-Narahat olmayın xestemizin veziyyeti nezaret altındadır.. Heyatı üçün heç bir tehlüke yoxdur..
Eşitdiyi sözlerle derin bir nefes alıb gözlerini açdı.. Eyer ona bir şey olsaydı esla özünü baĝışlamazdı..
-Men yanına gede bilerem?..
Hekim ona baxdı.. Perişan görünürdü, eyninde Ayaz'ın penceyi vardı.. Saçları daĝılmış, aĝzının kenarında qan lekesi qalmışdı..
-Yaxşı sadece on deqiqe.. Xesteye istirahet lazımdır..
Gülümsemeye çalışdı.. Sanki bu hereketi ile hekime tesekkür edirdi.. Qucaĝındakı körpesine baxdı.. Yatırdı.. Geri çevrilib Ayaz'a doĝru addımladı.. Onun qarşısında dayanıb..
-Onu tuta bilersen?..
Deye soruşdu.. Qorxurdu.. Ve en esasda Ayaz'a söylediyi sözlere göre utanırdı..
-Men..
Dedi amma davam ede bilmedi adam.. Heyatında heç uşaq almamışdı ki qucaĝına.. Amma

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 10 >>