unuda bilerdi ki?
Desmala büründü. Geyinmeye paltarının olmaması bele onu narah etmirdi.. Sadece yatmaq isteyirdi..
Salona keçdiyinde gördüyü menzere onu ayaq saxlamaĝa vadar etmişdi.. Ayaz divanın kenarında oturub körpe qızını izleyirdi.. Bir damla islatdı yanaqlarını.. O, nece bu qeder qeddar davranıb qızını atasından ayırmışdı axı?
Bedenine sardıĝı desmala daha çox sarıldı.. Qapının önünde dayanıb Ayaz'ın körpeye nece toxunmasını izleyirdi..
-Niye heç sual vermedin?..
Eşitdiyi sesle geri çevrildi adam.. Selma bu gün olanlardan sonra bezi şeyleri daha yaxşı anlamışdı.. Ve tebii ki, Letife xanımın sözleri...
Ayaz sadece bir anlıq onu izledi.. Nem saçlarından axan damlalar çiyinlerini isladırdı.. Yanaqları ve gözleri qızarmışdı.. Çox yorĝun görünürdü.. Amma bu onun gözelliyine zerer vere bilmemişdi..
Baxışları tekrar körpeni tapmışdı..
-Sual vermeyin menası yoxdur.. Men bütün cavabları bilirem..
Demiş, "Cavabları bilirem" sözünü xüsusi vurĝulamışdı..
Bedeni titredi bir an.. Ayaz bununla ne demek isteyirdi ki?..
-Men..
Dedi amma davam ede bilmedi.. Ona yaxınlaşıb divanın kenarında oturdu.. Utanırdı.. Ayaz ise çevrilib ona baxmırdı.. Çünki baxarsa hisslerine hakim ola bilmeyeceyinden qorxurdu..
-Men.. Sene Tesekkur etmek...
Sözler sanki boĝazında düyünlenirdi.. Ne demek isteyirdi unutmuşdu.. Burnuna dolan qoxu qelbini titredirdi.. Kaş ki, Ayaz bütün bunları etmemiş olsaydı.. Yada o bütün bu heqiqetleri heç öyrenmiş.. Özünü xoşbext hiss etdiyi o anlar üçün darıxırdı..
-Men sadece öz vezifemi yerine yetirdim.. Erin vezifesi arvadını qorumaq deyil mi?..
Ayaz'ın sözleri ile dodaqlarını istehzalı bir tebessüm esir almışdı.. Ne er arvad ama?.. Bir birleri haqqında heç bir şey bilmeyen, bir birlerine hörmet etmeyi bele bacarmayan er arvad..
-Biz niye bu hala geldik...
Deye pıçıldadı qadın.. Her şey ferqli ola bilerdi oysa.. Amma indi..
-Qürurumuzu müqeddes aile baĝından üstün tuttuq..
Demişdi Ayaz..
-Belkede bir aile ola bilerdik.. Belkede zamanla
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç