gizli-gizli izleyir. Artıq sabah gedeceklerini öyrendiyi üçün bu gün qarşılarına çıxıb. Damla bu iki ayı "Ferdini unutdum"-deyerek keçirsede indi onu görende üreyi sözüne baxmırdı. Nifret qarışıq sevgi hissi yene baş qaldırmışdı. Yemeklerini yeyib qalxdılar. Artıq eve gelib çatmışdılar. Damlanın ağlı helede Ferdide idi. Axı, Ferdi bu qeder böyük şeherde meni hardan tapıb?-Deye düşünürdü. Dünyada en az Damla qeder teeccüblü idi bu meseleye. Söhbetleşerek yuxuya getdiler.

Seher erkenden oyanmışdılar bu gün nede olsa ana yurdlarına geri qayıdırdılar. Dünya çox sevincliydi. Pervine ve ailesine qovuşacaqdı. Damla ise bir o qeder üzgün idi ayrılacağı üçün. Anası ona Londonda bir universitetde oxumağı teklif etsede Damla qebul etmemişdi. Çünki universitetini sevirdi. Artıq hava limanında idiler. Birazdan onların teyyareside yola düşecekdi. Damla ana ve atası ile sağollaşdıqda kederlenmişdi. Valideynlerininde Damladan bir ferqi yox idi. Gözlerinin ağı-qarası birce qızlarından ayrı qalmaq onlar üçün heçde asan iş deyildi. Belelikle artıq teyyarede yerlerini almışdılar. Damla pencere kenarında idi. Bu zaman teyyarenin girişinde Ferdini gördü. Bu ola bilmezdi. Ferdi nece xeber tuturdu axı onun her hereketinden.

Damla: Dünya, Ferdi. Oda teyyareye gelir.

Dünya: Ne? İndi bu qeder yolu o parazitle eyni teyyarede keçireceyik? Yox, men teyyareden düşürem.-deyib zarafatla yerinden qalxırdıki Damla gülerek onun qolundan tutub: Of Dünya, bir şeyide zarafata salmada. Ciddi yanaş meseleye.

Dünya gülüb: Ne edek bes. Hmm gel teyyare havalananda arxa qapıdan ataq çöle. Sonrada deyerik xeberimiz yoxdu. Kim bilecekki biz etmişik. Yada o WC'ye gedende qapını bağlayaq. Çıxa bilmesin. Azerbaycana çatanda qapını açarıq. Yox yada açmarıq. Qalsın birde Londona qayıtsın.

Damla göz süzdürüb: Sene derdini deyendedi axı günah.-deyib qollarını sinesinde çarpazladı.

Dünya Damlanın yanağından öpüb: Of Damiş, burda klonluq ediremki kefin düzelsin. Edecek heç ne yoxdu. Mecbur bu

<< 1 2 [3] 4 5 ... 9 >>