Heyat qeribedir. Amma onun qeribeliklerini biz başa düşmürük. Bezen elimizde ki xoşbextliyi görmürük onun deyerini ise itirenden sonra bilirik. Amma artıq gec olur.

Ayan dükanda satıcı işleyirdi. Bir gün dükana gelen cavan bir oğlan yolu azdığını söyledi. Men buradan nece çıxa bilerem??? Siz hara getmek isteyirsiniz??? Men denize getmek isteyirdim amma yolumu azdım. Bu döngeni keçin düz gedin yolun sağ terefinde bazar yazılıb oradan sola dönün. Çox sağ olun xanım çox minnetdaram. Adım Nihatdır. Bes sizin??? Sağ olun deye Ayan cavab verir. Adının gizli qalmasını isteyen qız ona adını demek isteyirdi amma nedense demedi. Seheri gün ise gelende yene o oğlan dükanın qarşısında durmuşdu. Elinde olan bir deste qırmızı gül ile. Qız onu görecek özünü itirdi amma ne deyeceyini bilmedi. Men size öz minnetdarlığımı bildirmek isteyirem. Xahiş edirem bunu mene çox bilmeyin. Beli onların tanışlığı bele başladı. Ayan özünü yuxuda hiss edirdi. Ona ele gelirdi ki, o yuxu görür. Axı ola bilmez men necede xoşbextem. O uşaq vaxtı ana ve atasını itirmişdi özü de nenesi ile yaşayırdı. Ehtiyac üzünden işleyirdi. Amma Nihat çox varlı, adlı sanlı bir ailenin oğlu idi. Nihat ilk defe idi ki, özünü bele xoşbext hiss edirdi. Sanki heyatın menasını Ayanda görürdü. Her gün seher gül destesi ile Ayanı qarşılayırdı. Ve nehayet o özünü toplayıb Ayana onu sevdiyini dedi. Belelikle de onlar aile heyatı qurdular. Her şey nağıl kimi idi. Onların her günü sevincle keçirdi. Günlerin birinde Ayanın aldığı xeber onu çox sarsıdır. Ayan heç vaxt ana olmayacaq. Bunun çaresi yox idi. Ayan her günü üzüntü içinde keçirirdi. Amma ne etmeli olacağa çare yoxdur. Buna baxmayaraq Nihat her gün ona deyirdi Ayan men seni sevirem esas budur. Qismet bu imiş. Allah ne qoyubsa o da olacaq. Heç üreyini sıxma o qeder ana sevgisinden mehrum uşaqlar var. Sen öz analıq sevgini onlardan birine verersen!!! Belece iller keçdi. Nihat iş üçün başqa ölkeye yollanmalı idi. Onlar deniz kenarında gezirdiler. Ayanın gözü deniz

[1] 2 3 >>