Heç neyi derk ede bilmirdi..
Resul ona yaxınlaşıb çiyninden tuttu...
-Özüne gel Selma.. Sen hekimsen de görüm ne edim..
Deye baĝırdı.. Amma Selma onu eşitmirdi artıq.. Gözleri yerde yatan adamda sabitlenmiş, dayanmadan "Onu men öldürdüm" deye tekrar edirdi..
Resul ise artıq ne edeceyini bilmirdi.. Qorxu ve qezeb birbirine qarışmışdı.. Selma'nı özüne getirmeli idi..
-Üzür isteyirem..
Dedi ve ona möhkem şille vurdu..
Aldıĝı zerbe onu özüne getirmişdi.. Yanaĝını tutub Resul'a baxdı..
-Mene göre oldu..
Deye pıçıldadı.. Yanaqları boyunca iki damla süzüldü..
-Sakit ol Selma.. O ölmeyib, ölmeyecekde..
Bu sese, bu sözlere inanmaq isteyirdi..
-Xestexanaya getmeliyik..
Resul Meleyi anasının qollarına teslim edib ayaĝa qalxdı. Maşını yaxına getirecekdi..
Selma Ayaz'a yaxınlaşıb elini tuttu.. O qeder çaresiz hiss edirdi ki, özünü.. Ona doĝru eyilib dodaqlarına xefif bir öpüş buraxdı..
Gözlerinden axan yaşların ferqinde bele deyildi.. Qulaqlarına doĝru eyilib..
-Bilirem meni eşidirsen.. Yalvarıram.. Meni... Bizi buraxma.. Sene ehtiyacım var..
Demişdi..

*-*-*-*-*-*
21 avqust 2016 (Saat 09:17)

Rütubetli ve soyuq xestexana dehlizlerini heç sevmezdi.. Xüsusi ile de sevdiyi biri xestexanada olunca heç sevmirdi.. Boĝulurdu sanki.. Heyatda tutunduĝu yegane yaxın dostu, ailesi, sirdaşı olan insanı itire bilmezdi.. Üstü-başı elleri qan içinde idi..
Baxışları Selma'nı tapmışdı.. Bu qadın üçün daha aĝır olmalı idi her şey... Ìki gün içinde yaşadıĝı şeyler.. Qucaĝındakı körpe durmadan aĝlayırdı, sanki hiss etmişdi atasının heyatla ölüm arasında olduĝunu.. Ona yaxınlaşdı.
-Ver mene..
Selma eşitdiyi sesle başını qaldırıb yaş dolu gözlerini Resul'un gözlerinde sabitledi.. Bu gözlerde acı görürdü..
-Neyi..
Beyni anlamaq qabiliyyetini itirmişdi sanki..
-Meleyi..
Dedi adam... Qerarsız qalmışdı qadın.. Bu adam Ayaz'ın dostu idi, ona güvene bilerdi.. Güvene bilerdi mi?.. Çaresiz qızını onun qollarına teslim etmişdi.
Uzun dehliz boyunca addımlayaraq

<< 1 [2] 3 4 ... 12 >>