qaçırmışdı..
-Zerife xala.. Sen gedince.. Ayaz'ı günahlandırdı.. Onu evden qovdu... 2015 de.. Üreyinde problemler oldu ve o.
Dehşetle ayaĝa qalxdı.. Eyer o bütün bunları bilseydi bir deqiqe bele gecikmeden Zerife xanımın yanına gederdi..
-Deme ki, o.. O.. Ölüb..
Sesi titredi. Bunada döze bilmezdi.. O qadın heqiqetende mükemmel insan idi..
-Xeyir, yaşayır.. Sadece artıq yataĝa mehkumdur..
Eşitdiyi son cümle qulaqlarında tekrarlanırdı.. Bütün gücünü itirmiş halda boş stula çökdü.. Elindeki bardaq elleri ile birlikde titreyirdi..
-Mene göre oldu bütün bunlar..
Deye pıçıldadı.. Xeyir, eslinde ona göre olmamışdı.. Analarının uşaq aĝılları ile verdikleri söz onları bu veziyyete getirmişdi..
-Sene göre deyil Selma..
Resul ona teselli vermek isteyirdi amma bacarmırdı..
Reanimasiya şöbesinden telaşla çıxan tibb bacısını görünce qelbini derin bir qorxu sardı..
Tibb bacısı dehlizin sonunda gördüyü hekimi sesledi..
-Hekim tecilli bura gelseniz yaxşı olar.. Xestenin veziyyeti yaxşı deyil..
Bu cümle ile sanki bütün bedenini buz kesdi.. Elindeki bardaĝı yere
buraxarken çetinde olsa ayaĝa qalxdı.. Hekime doĝru yüyürdü..
-Ne olub ona hekim..
Deyerken hekimin aĝ xalatının yaxasından tuttu..
-Bilmirik, bu deqiqe öyreneceyik.
Hekim onun ellerini sinesinden ayırıb otaĝa keçdi..
Saniyeleri deqiqeler evez ettikce qorxu ve ümidsizlik qelbini öz esaretine alırdı..
Nehayet hekimin otaqdan çıxması ile başını önüne eydi.. Onun ölüm xeberine nece dözecekdi.. Onsuz nece yaşayacaqdı.. Beli illerdir onsuz yaşayırdı. Amma onun nefes aldıĝını, yaşadıĝını bilirdi.. Ve bu ona kifayet edirdi..
-O necedir hekim?..
Selma'nın cesaret edib vere bilmediyi sualı Resul vermişdi.
Duyacaĝı cavabı eşitmemek üçün eli ile qulaqlarını tutub gözlerini yumdu.. Qorxurdu.. Bunu eşitmeye.. Döze bilmezdi, aĝlını itirirdi sanki..
Resul elini tutub qulaqlarından ayırdı..
-Gözlerini aç Selma..
Qorxurdu.. Onun öldüyünü görmek istemirdi..
-Ayaz bele gözlerini açdı. Sen niye açmırsan...

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 12 >>