Eşitdiyi sözlerle donub qaldı, gözlerini açdıĝında qarşısındakı adamın dodaqlarında içden bir tebessüm görmüşdü..
-Ölmedi deyil mi?..
Sesinin titremesine ehemiyyet bele vermedi..
-Beli xestemiz sonunda oyandı.
Hekimin sözleri ile qelbini sevinc duyĝusu sardı..
-Mene teselli vermirsiz deyil mi?
Helede inana bilmirdi.. Ayaz'ı öz gözleri ile görmese inanmayacaqdı da..
-Demek Selma xanım bize inanmır.. Yaxşı biz onu yarım saat içinde palataya köçürecik o zaman inanarsız..
Demek yalan deyildi, oyanmışdı.. Sonunda.. Elini qelbinin üzerine qoyub derin bir nefes aldı. Gözlerini yumaraq içinden Tanrıya şükür etdi.

*-*-*-*-*

Otaĝının qapısı önünde dayanmışdı.. Tereddüd edirdi.. Bu qeder gözledikden sonra onun qarşısına çıxmaĝa qorxurdu sanki..
Derin bir nefes aldı sakit olmalı idi.. Ona pis davrandıĝında, onu incitmeye çalışdıĝında bele qarşısında dayanıb ondan qorxmamışdı.. Ìndi onu qazanmaq üçün gelmişdi, tamam ferqli davranırdı.. Qorxması üçün heç bir sebeb yoxken deli kimi qorxurdu..
Onu itirmekden, gürurunun ona söyletdiyi sözlerin yükünü daşımaqdan qorxurdu..
Elini uzadıb qapını açdı... Yataqda yatmış adamı gördüyünde qelbini deli bir heyecan sararken, hüzün ve sevincde ona yoldaşlıq etmişdi..
Ürkek addımlarla yataĝına yaxınlaşdı.. Onu oyatmaq istemirdi..
Günlerdir gözlerini açmasını gözleyerken indi o qara gözlerle qarşılaşmaqdan qorxurdu..
Yataĝın kenarında qoyulmuş stula oturdu.. Ìlk defe idi bu qeder derin heyecan duyurdu..
-Nefes alman çox gözeldir.. Oyanmaĝın.. Yaşamaĝın..
Deye pıçıldadı.. Öz sesini özü bele zorla eşitmişdi..
Başını önüne eyib ellerini izleyirdi.. Hissleri bir birine qarışmışdı.. Xoşbext idi.. Ayaz'ın oyanması, ona dönmesi.. Dodaqlarını acı dolu bir tebessüm sararken yanaqlarını bir damla yaş islatmışdı ..
Ona dönecekdi mi?.. Yaşanan o qeder şeyden sonra..
-Başını önüne eyerken bele çox gözel görünürsen..
Eşitdiyi sesle başını qaldırdı.. Qehve rengi gözleri, adamın qara gözlerini tapdıĝında bir kelime

<< 1 ... 5 6 [7] 8 9 ... 12 >>