8 noyabr 2016.. (Saat 9:46)

Elinde hazırladıĝı xöreyi masada oturmuş adama doĝru uzatdı..
-Sen işe gecikmirsen mi?..
Deye soruşdu..
-Bilmirsen mi qızım üçün her şeyi buraxa bilerem...
Qadın dodaqlarında içden tebessümle ona baxdı.. Ìnana bilmirdi.. Bu adamın mehz Ayaz olduĝuna.. Onun her isteyini yerine yetirmiş, bir evde olsalar bele ayrı otaqlarda qalmaĝı qebul etmişdi.. Eyilib onun yanaqlarından öpdü..
-Bes menim üçün buraxmazsan mı?
Istehzalı qehqehe sesi kiçik salonu sardı.
-Ooo Selma xanım erinizi qızınıza qısqanırsız artıq?..
Heyatında Ayaz'la heç zarafat etmemişdi ki.. Geri çevrilib metbexe doĝru addımladı..
-Ele şey yoxdur Ayaz bey.. Hem men sizin neyinizi qısqanacam ki?.. Balaca boyunuzu? Yeke burnunuzu?.. Puah..
Şirin istehza ile deyilmişdi bu sözler..
-Uca boyunuzu.. Yaraşıqlı üzünüzü demek istediniz her halda Selma xanım?..
Ayaz'ın sesindeki istiliyi ilk defe idi hiss edirdi...
-Özünüzū çox sevirsiniz..
Deyerek metbexten çıxıb salona doĝru addımladı, Zerife xanım Letife xanımla birlikde baxçada idi, Miray ise evde deyildi.. Fiket bey her zamanki kimi öz otaĝına çekilmişdi..
Ayaz balaca qızını yedirtmekle meşĝul idi, amma Selma ile söz savaşından da qalmırdı..
-Özümden çox sevdiklerim var..
Qelbine yayılan qezeb dalĝası üzündeki tebessümü silsede bunu Ayaz'a göstermedi..
-Tebii ki, sizin çox heyranınız var Ayaz bey..
Dedi.. Masanın üzerinden topladıĝı qabları eline aldı.. Qezeble metbexe doĝru yöneldi.. Amma eşitdiyi sözler onu ayaq saxlamaĝa vadar etmişdi..
-Kim mene heyrandır bilmirem amma.. Men sadece iki qadına heyranam.. Qızım ve arvadım..
Qelbini saran bu hiss neyin nesi idi bele.. Niye onun sözleri ile bu qeder tez yumşayırdı qelbi..
-Ayaz.. Seni se..
Dedi amma davam ede bilmedi.. Tv ekranında gördüyü üzle sözleri boĝazında düyünlenmişdi.. Resimdeki adam Ömer idi.. Ayaz'ın da baxışları tv ekranına doĝru çevrilmişdi.. Ayaĝa qalxıb tvye yaxınlaşdı.. Aparıcı qadın danışırdı..
"Dünen axşam saatlarında mehşur vekil

[1] 2 3 ... 13 >>