düşüncelerimizin tam eksini yaşadırdı her zaman..
-Onu son defe sene emanet edirem.. Eyer bir daha onu üzersen.. Bu defe men seni mehv ederem...
Eşitdiyi sözlerle baxışları Selma'nın gözel üzünden ayırdı..
Ìlyas beyin qezebli baxışlarına içden bir tebessümle cavab vermişdi..
-Sizce men öz xoşbextliyimi yeniden tapmışken itirmeyi isteyerem mi?..
Deyib elini Selma'ya doĝru uzatdı.. Kobud ovuclarına toxunan barmaqlar qelbini sevgi hissi ile doldururdu..
Bütün qonaqların alqışları ile baĝcaya doĝru addımladı.. Yanında addımlayan qadın onun nefesi idi ve bunu itirmek istemirdi.. Selma'nın eyleşmesine kömek ettikden sonra oda keçib Selma'nın yanındakı stulda oturdu..
Eylenceli keçmişdi her şey.. Refiqeleri, ailesi, sevdikleri.. Her kes yanında idi.. En esas Ayaz ve Melek.. Onun bütün heyatına kifayet edirdi.. Zamanın nece keçdiyini anlamamışdı bele.. Her kes evine getdiyinde qızını yatırtmaq üçün yuxarı qalxmışdı..
......
Otaĝın ortasında dayanıb etrafı izleyirdi.. Her şey qeribe bir hal almışdı.. Bütün qonaqlar getmişdi.. Hetta qonaqlarla birlikde her kes getmişdi.. Ev boş ve sessiz idi.. Yataĝın kenarında qoyulmuş beşikde qızı yatırdı..
Belini saran el ile derin bir nefes aldı, bilirdi bu adam onun erinden başqası deyildi.. Gözlerini yumub başını onun çiynine söykedi.
-Teşekkür edirem..
Deye pıçıldadı.. Genc adam teccüblenmişdi, Selma ne üçün ona Tesekkur edirdi ki?..
-Ne üçün..
Qadın eşitdiyi sualla gözlerini açdı...
-Onu mene verdiyin üçün..
Yanaqlarında yaranan yanma hissine mane ola bilmedi... Bu uşaq ona ehtirasla dolu gecelerden birinin hediyyesi idi.. Ve bunu xatırlamaq yanaqlarının qızarmasına sebeb olmuşdu..
-Sen mene verilmiş en böyük hediyyesen Selma..
Deyib onu özüne daha çox sıxıb qoxusunu ciyerlerine çekdi..
-Seni tanımaq isteyirem Ayaz.. Qelbindekileri bilmek isteyirem.. Aramızda yalan olmasın, sene güvenmek isteyirem..
Selma'nın sözleri ile dodaqlarını acı dolu bir tebessüm sardı..
-Neyi bilmek isteyirsen Selma?
-Her şeyi..

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>