Aldıĝı cavabla geri çekildi.. Yataĝın kenarına oturub baxışlarını ellerinde sabitledi..
-Men.. Seni tanımadan evvel qelbsiz bir adam idim.. Ve qelbimi itirmeyimin sebebi başqa bir qadın idi.. Onu deli kimi sevmişdim.. Ailemi qarşıma alıb, bütün heyatımı uĝruna verecek qeder çox.. Amma sonra..
Susdu.. Bezen danışmaq yaşadıĝın şeylerden daha aĝır olurdu.. Yanına çöken aĝırlıĝı hiss etsede çevrilib Selma'nın üzüne baxmadı..
-Sonra o seni buraxıb en yaxın dostuna getti..
Bir an sanki ildirim vurdu onu.. Baxışları Selma'nı tapdıĝında qadının dodaqlarında acı dolu bir tebessüm görmüşdü..
-Sen.. Bunu.. Hardan bilirsen...
Sesinin titremesine mane ola bilmedi..
-Senin gerçek dostun söyledi..
Başını buladı Ayaz, Resul ne vaxt danışmışdı ki bunları..
-Onun boşboĝaz olduĝunu bilmirdim
Qadın gülümsemişdi.. Ona doĝru eyilib çenesini onun ciynine söykedi, baxışları üzünün cizgilerinde dolaşırdı..
-Göresen biz başqa yerde, başqa şeraitde tanış olsaydıq.. Sen meni severdin?..
Ayaz'ın eli onun elini sıxmışdı..
-Bilmirem.. Amma bundan sonrakı günlerimde yalnız seni sevmek isteyirem..
Bilmirdi bunu.. Amma dünyaya yeniden gelseydi ne olur olsun axtarıb onu tapardı.. Ve yalnız onu severdi..
Çevrilib qadının yanaqlarını elleri arasına aldı.. Gözleri gözlerine qovuşduĝunda qelbini isiden bir duyĝu sardı bütün bedenini..
-Senden evvel men boşa yaşamışam Selma..
Qulaqlarına dolan sesle gözlerini yumdu qadın.. Bu adam idi.. Ona sahib olduĝunda "Seni heç vaxt sevmeyecem" deyen.. Bu adam idi deyil mi?..
Xeyir, deyişmişdi.. Qarşısındakı tamam ferqli idi.. Gözlerini açıb sevgi dolu qehve rengi gözlerini onun qara gözlerinde sabitledi.. Bu gözlerde gördüyü sevgi qelbini isidirdi..
-Oyun bitti Ayaz bey.. Siz meĝlub oldunuz..
Deye pıçıldadı.. Zerif barmaqları onun yanaqlarında dolaşıb dodaqlarına toxundu..
-Meni sevmeyeceyini söylemişdin.. Amma men qelbini oĝurladım.. Ödeşdik..
Eyilib dodaqlarını onun dodaqlarına toxundurdu.. Amma öpmedi.. Sanki onun öpmesini

<< 1 ... 7 8 [9] 10 11 ... 13 >>