gunlere
Kadinim, hayat arkadashim
Karicim, canim, can yoldashim

Lailanin gozleri eseb yagishi yagdirirdi.Gozlerinden suzulen her damla digeri ile birleshib onun bogazina oradadan da sinesine axmaqda idi.Lakin, yumruqlarini sixib yerinde dayanan Laila onlari silmirdi.Emil de ondan geri qalmirdi.Elindeki qedehi daha berk sixirdi barmaqlari arasinda.ONlarin gozlentilerinin bele dongeyle deyisheceyini gozlemirdiler.Mahni sedalari kesilmish ve ALi nehayet Semanin dodaqlarini azad etmishdi.Burnunu onun burnuna surterek gozleri yumulu shekilde biraz nefes aldi.Ellerini hele de onun uzunden chekmeyib ozununki kimi tezleshen Semanin nefesine qulaq asdiqdan sonra bash barmagi ile onun yanaqlarini sigallayib
-Bir daha hech vaxt mene qarshi chixma- deye tengenefes halda pichildadi- Senin bedenindeki her zerre mene aiddi.-Sema da gozlerini achmamishdi.ONa dogru azca eyilen ALinin isti nefesi ile sanki uzaqlara seyahet edirdi butun varligi.Bu toxunush bashqa idi.Hele bir toxunushda, opushde Sema bu derecede sevgi hiss etmemishdi.ALi gozlerini yavash yavash achib hele de ellerini onun sinesine dayayib gozuyumulu shekilde nefes alib veren Semaya baxdiqda gulumsedi ve nehayet ellerini onun uzunden chekib azca aralandi.Sema terpenmirdi.Yerinde donub qalmishdi.Gozlerini bele achmirdi sanki, her shey yuxu imish kimi indi sorulub gedecek ve o, gozlerini achdiqda ozunu hemishe yatdigi qaranliq otagin charpayisinda tapacaq.Ilqar qedehini yanindaki masaya qoyub eyni heyretle qarshisindaki cutluye bir daha baxdi ve ellerini qaldirib bir birine vuraraq sessiz zalda ilk sedani yaratdi.ONun ardinca alqishlara bashlayan qonaqlarin bezileri fit chalir, bezileri de Ali ve Semanin adini chekerek yuksekden heyranliq avazi chixarirdilar.Sema alqishlarin tesirinden dik ataraq achmishdi gozlerini.Etrafina nezer salib qarshisinda xususi tebessumle onu izleyen Aliye baxdi.Hemin an yer yarilsaydi ichine girmeye hazir veziyyetde idi.Ellerini yanina endirib qirmizi donunun eteklerini sixdi.Ilahi,

<< 1 ... 280 281 [282] 283 284 ... 507 >>