yıxıldım. Nefes ala bilmirdim. O qeder qorxmuşdum ki üreyim tez tez döyünürdü. Oqarşımda sakitce dura bele yene de qorxmuşdum. Qorxurdum tez qapıya teref qaçdım qışqırdım. Yalvardım tib bacısını çağırdım. Kömek edin bir terefden qapıya bir terefden canavara baxırdım. Canavar axır addımları ile üstüme gelirdi. Yalvarırdım kömek edin. Ağlayırdım ölümümün burda çatdığına artıq emin idim. Otaqda bir eşya bele qoymamışdılar. Kesici eşya bele yox idi. Canavar üstüme gelirdi. Birden qapı sesi eşitdim. Bu menim son şansım idi. Doğru dediyimi her kes öyrenecekdi. Qapı açıldı. Stefanı gören kimi ona yalvardım.
Sebine:Stefan bax o burdadir..
Stefan : hardadı ne?
Sebine - arxaya çevrilmişdim ki ona sübüt edim her şeyi amma arxaya çevrildikden sonra heç kesin olmadığını gördüm. Stefana menimle pencereye baxmasını xaiş etdim gücle de olsa razı saldım. O pencereden baxanda artıq heç ne yox idi. Birden diqqetimi başqa şey çekdi Stefan burda idi ve qapı açıq idi burdan qaça bilerdim omsuzda onu inandıra bilmeyecekdim. Ona göre de qaçmağa üstünlük verdim. Qaçdım ama Stefanın tam qabağımda nece peyda olmağı meni çaşdırmışdı. Axı bayaq otaqda indi burda tamam çaşmışdım. O ise fürsetden istifade edib qollarımdan meni tutub aparmışdı.
Sebine: Stefan amma sen
Sebine-sadece göz vurmuşdu. Sonra ise elave etmişdi: qaçmağa çalışma alınmayacaq men senden daha süretliyem.
***********
Sebine- 3 gündü burdayam yene de hemin canavarı gördüm üstüme cumdu. Yene çığırıqlarım xestexananı bassa da heç kesin vecine deyildim. Her kes meni ölüme terk etmişdi sanki. O qorxunc gözler mene tanış gelirdi. Amma niye. Dişlerinden qanlar axırdı bu vehşinin Allah bilir kimin qanı idi. Belke o qurbanlardan biri meni idim. Tek isteyim gelinliyin lenetinden Jaleni qutarmaq idi. Amma hemin günden canavarlar menden el çekmirdiler. Artıq bilirdim. Bu defe heç kes meni xilas etmeyecek. Sesimi kesib ölümümü gözleyirdim. Gözleeimi yumduğum an qurtarıcım gelmişdi. Meni qucağına götürüb o xestexanadan

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>