"Ratatuy"

Fikirlerinizi qarışdıracaq bir sevgi hekayesi.

Bölüm 19.

Qezeble parlayan gözler yene de sesimi kese bilmemişdi.
J:Burax!
Riyadın isti nefesini üzümde hiss edecek qollarım boşaldı.Riyad da bunu hiss edecek dodaqlarıma yumuldu.Ona qezebimin keçmediyi üçün heç bir qarşılıq vere bilmirdim.Dodağımdan boynuma yol alan Riyadı özümden uzaqlaşdırmağa çalışdıqca daha ehtiraslı öpüşlere ünvan olurdum.
J:Riyad,besdi.
R:O cesaretli çıxışını..birde et görüm!
Öpüşlere son verib üzümü ovuclarına aldı.Tengnefes halda gah dodaqlarıma,gah üzüme baxırdı.
R:Sen ancaq mene mexsussan!Ancaq mene!
Yene dodağıma sert bir öpüş hediyye edib geri çekildi.Saçlarımı elimle geriye darıyaraq gergin şekilde otaqda gezişmeye başladım.
J:Aysel kim idi?Niye seninle ele semimi idi?
Riyad gülümsüyerek iş masama söykendi.
R:Özünü balaca uşaqlar kimi apardığının ferqindesen?Biz semimi statusu alacaq ne etdik ki?
Qezeble acı-acı güldüm ve işaret barmağımı sinesine vuraraq qarşımda menden en az iki defe böyük olan adama meydan oxumağa başladım.
J:Az qala qucağına girecekdi!Meni aşağlamağa çalışan o qadınla semimi olmağa haqqın yoxdu!
Riyad işaret barmağımı tutaraq dodaqlarına apardı ve bir eli ile belimi qamarlayıb rahatlıqla gülümsedi.
R:Jalem,sakit ol.Birincisi men münasibetimizi heç kesden gizletmirem,sadece heç kese BEYAN ETMİREM,çünki şexsi heyatımı bölüşmek kimi bir xasiyyetim yoxdu.
J:Amma..
Saçlarımı sığallıyaraq bir eli ile üzümü tutdu.
R:Neden qorxursan?Ellerinden yox olub getmeyimden?Men getmeyecem.Seni sevirem,Jale.
Qemle gözlerimi süzdürüb ona sıxıldım,o da öz növbesinde meni qucaqlayaraq güven vermişdi.

Fransa.Paris.2009.

Meşhur qanqsterin heyat yoldaşının xoşbextlik güneşinin sönmesinden altı ay teze keçmişdi.Hüznle göz yaşı axıtdığı günlerden yene biri idi.Beyazlar içinde uzanan namusu lekelenmiş bir qadın düşünün,birde o namusu lekeleyen qayın..Teymur arxasını ona çevirmiş bedeninin her zerresinde gözelliyin berq vurduğu Zivere baxdı ve çiynine

[1] 2 3 ... 9 >>