heyecanlandığım adamla söhbete davam eledim.
R:Bu gün üçün ne planların var?
J:İşden gelib,ziyafete qatılacam.
R:Çox böyük qelet edeceksen.
Ne?Ne oldu ki indi?
J:Başa düşmedim?
R:Orda iştirak etmeyini istemirem ve etmeyeceksen de.
J:Senden fikrini soruşduğumu xatırlamıram.
R:Ovucum qaşınır.
Eseble maşının qapısını açdım.
J:Meni ora Polad bey devet edib!
R:Jale,bax eseblerimle oynama,sonra pis olur.
Daha heç ne demeyib zengi sonlandırdım.Maşına hikke ile eyleşib qapını bağlacağım an kimse qapını tutdu.Hemin adama teref çevrilmemiş başıma direnmiş metal şeyin silah olduğunu texmin etdim.Bu sadece yuxudur,sakit ol, Jale..Sakit..Namelum adamın fransız dilinde pıçıldadığı sözlerini eşitmez olmuşdum.Sadece getdikce daha israrla mene toxunan silahi hiss edirdim.
:Sakitce maşından düş..
Qulağıma dolan qezebli pıçıltı bütün bedenimi lerzeye getirirdi.Beynim "etme"-deye bağırsa da ayaqlarım çaresizce verilen emre tabe olurdu.Küreyime direnmiş silahın soyuqluğu bütün bedenimi titredirdi.Meni niye tutduqlarına dair heç bir fikrim yox idi.Düşünmek qabiliyyetim de göz qabaqlarımı saran bulantı ile birlikde görünmez olurdu..Qolumdan tutaraq meni maşına mindiren yekeper öz iri cüssesi ile meni ezirdi.Bilirdim ki,meni öldürmeyecekler,çünki bunu isteseydiler heç kesin olmadığı qarajda da meni öldüre bilerdiler.Demeli,onlara başqa ne üçünse lazım idim..Axı ne?..
Düşüncelere ele qapılmışdım ki,maşından düşerek meni arxasıyca sürükleyen adamın yalnız bağıranda ferqine vardım.
:Tez-tez gel!
Büderib yere yıxılmağım ile saç dibimin acıması bir oldu.Hemin yekeper meni saçımdan arxasıyca sürüyerek ünvanıma söyüşler yağıdırır ve bezen dayanıb aniden çekirdi.Feryadımın eks-seda vermesi kimsesiz bir yerde olduğumuza işare idi.Bu adam kim idi axı?Menden ne isteyirdi?Şaxtanın yeri sertleşdirdiyi üçün dizlerim qanla yuyulurdu.
J:Dayan!
:Kes sesini,qancıq!
Saçımı tutan ellerini uzaqlaşdırmağa çalışaraq iri ve kobud eli sıxırdım.Aniden sert
neyese çırpılmağım ile her teref

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 9 >>