danişma men yaxşiyam.
-deyilsen.gorurem deyilsen.boşanaq heyatini yeniden qur
-sus...
-yeniden sev-sevil.yene uşaqlarin olsun.sen buna laiqsen.
-sus...
-men ne qeder yaşayacam bilmirem sende menimle bunlari,bu heyati yaşamaga mecbur deyilsen.
-sene sus dedim sus sus.-Kerem ayaga qalxb bagirdiqca Huri elleri ile qulagini sixirdi.onun qorxdugunu gorub tez qarşisin kecerek dizlerini yere qoydu ve ellerini qulagindan cekib oz sinesine sixdi.
-niye başa duşmursen men senin ucun,qizimiz ucun yaşayiram.size zerer gelse men yox olaram.ayrilaq deyirsen yaşama sebebimi nece qoyub gedim sen olmadan nece yaşayim?
-mene birşey olsa...
-men sene ne dedim?izin vermerem sene nese ola.mene guvenmirsen?
-guvenirem
Kerem,Hurinin gozyaşlarini silib yanagina opuş qondurdu.
-onda bilki,men izin vermyecem
Baxişlarini sevdiyi adama cevirdi.ozundenemin ve iti baxişi tebessumune sebeb oldu.restorandaki yaxinlaşmani xatirladi.
"-onlar kimdi?
-atam,anam ve qardaşim.
-yeni gelecek qaynatam,qaynanam ve qaynim."
Dediyni etmişdi,ele o zamanda bucur ozundenemin baxişi vardi.bu baxiş Huriye umid verirdi "Kerem bacaracaq o,dediyni edecek,olmeyime qizimi anasiz qoymagima izin vermeyecek" deye duşundu.boynunu qucaqlayib etrini icine cekdi daha sonra alnini alnina dayayib asta tonda picildadi.
-izin verme.olmek istemirem.
Bu sozler canindan can almişdi adamin...daha mohkem sarilib piciltili tonda dillendi.
-olmayacaq ele birşey.
Huri yavaşca dodaqlarina yaxinlaşaraq opmeye başladi...zerif opuşler getdikce şiddetlenirdi.K
erem gucle ozun ele alib picildadi.
-eminsen?
Huri raziliq menasinda başini yelledikden sonra Kerem onu qucagina alib otagina kecdi.bu gece onlar ucun cox ozel kecmişdi.
Seherin ilk işiqlari ile oyanib yaninda yatan qadininina baxdi.aylardi hesret idi o dodaqlara,o toxunuşlara.gulumsedi xefifce...sanki yeniden guc qazanmişdi.qolunu boynuna dolayib bagrina basdi.
-sen mene ne edirsen bele?bir sozunle oldurub,bir toxunuşunla heyat

<< 1 2 3 [4] 5 >>