Afaq.Q

Bolum 12
Deniz kenarinda,sevimli mekanlarinda yan yana otrub sakitce dalgalanan denize tamaşa edirdiler.hava serin idi,ona gore Kerem penceyini cixarib Huriye geydirdi ve ciyninden tutub ozune teref cekdi.Huri başini ciynine yaslayib gozunden suzulen damlalari sildi.
-Kerem
-aycan
-mene soz ver
-ne sozu?
-soz verki qizimizi bu tehlukeye atmayacaqsan.
-canim hekim sadece ehtimali dedi.
-ferqi yoxdu.sen soz ver
-soz verirem
-eyer olsem...
-demedim o sozu deme?
-dinle xaiş edrem...olsem bu "ehtimal"dan Zumralin xeberi olmayacaq.
-Huriiii
-soz ver dedim
-yaxwi soz ama bilki ele birwey olmayacaq.
Hava getdikce qaralirdi.yorgun idi Huri ele ordaca,Keremin ciyninde yuxuya daldi...Kerem ehtyatla qucagina aldi...o qeder ariglayib cilizlaşmişdi ki,Kerem qollarinda hecne yoxmuş kimi hereket edirdi hem alişmişdi artiq qadinini qollarinda daşimaga.xestexanaya girerken de cixarken de qollarinda daşiyirdi.başini cevirib baxdi sevdiyine...bu hali ile de dunyanin en gozel qadini idi.gulumseyib ozune sixdi...
Seherin işiqlarina goz qapaqlarini qaldirdi.yerind
en durub vanna otagina kecdi.guzgude gorduyu ariq qiz artiq onu teccublendirmirdi,alişmişdi.uz elini yuduqdan sonra guzgu qarşisinda duran daragi eline aldi.tessufle baxdi...niye burda idi?ona ehtyaci yox idi ki...zibil qabina atib otaqdan cixdi.
Kerem heraretli bir şekilde telefonla danişirdi.qapida dayanib izledi bir muddet.danişlandan hecne anlamasada Keremin esebi oldugu gorunurdu.
Danişigi sonlandirdiqdan sonra başini qaldirib urkek baxişlarla onu izleyen Huriye baxdi.uzune tebessum qondu...biraz evvelki esebi gornuşunden eser qalmamişdi.
-gozelim sen en aşagi mende gelirem
Sakitce başini yelledi...metbexe geldiynde anasi iş gorurdu arxadan yaxinlaşib qucaqladi.darxmişdi anasinin etri ucun...
-yeke qiz olmusan ama agillanmamisan.kec otur
-ana
-can ana
-sence qizim menim ucun darixirmi?
Gozunden axan damlalar yanagi boyu suzulurdu.kelimeler Xalide xanimin bogazinda duyun duyun olmuşdu.ne

[1] 2 3 ... 5 >>