Kelme bele kesmeyen Nurlana qorxdugunu her zaman bu cur belli ederdi. Binanin qarsisinda dayandiginda sagollasmamis cantasini goturerek masindan enmisdi. Arxasindan Togrul enib Nurlanani yene qolundan tutub binaya salmisdi, pillekenlerin altinda divara direyib
- helede usaqsan, menden qorxursan. Nurlana? Qacma menden. Xahis edirem bu uzumu gorsetme.
Deyerek bu defe daha sakit tonda davam etmisdi.
- yanimda esirsen, titreyirsen. Buda meni deli edir lenet olsun. Seni ilk gun ki, kimi sevirem. Allah sahid olsun. Izin ver herseyi duzeldim.
Nurlananin eynindeki paltarin islanib bedenine yapismasi Togrulu lap ozunden cixarirdi. Sinesinin aciq hissesinde olan yagisin damcilarina baxib damcilari silmisdi. Elini Nurlananin ureyine qoyaraq yene picildamisdi.
- deli kimi cirpinirsan Nurlana, ureyin eyni heyecanla atir. Sevirsen helede.
- buuurax artiq. Usuyurem, yatmaq isteyirem.
Ne dediyini bele anlamayan Nurlana, Togruldan qurtulmaq ucun elinden geleni edirdi. Qiraga cekilib Nurlananin yolunu acan Togrul bir soz demeden Nurlananin gedisini izlemisdi.
Eve qalxaraq ilk evvel dusa giren Nurlana bugunun baslangic oldugunu bir daha ozune tekrar etmisdi...
- seni geri qazanacam Nurlana. Emin ol menden basqasina yar ola bilmeyeceksen. Sebr ele, belke bir gun deyecem herseyi. Ve umid edirem meni anlayacaqsan...
Bolumun sonu...
"" Gecene Hebs Et..." Yazar: Şems Leman"
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç