Qolundan tutub bir kenara çekdim.
" Elmar: Mene demek istediyin nese var?"-gözlerimden od püskürürdüm.
" Yaqut: E..Elmar qolumu incidirsen.
Elmar: Yaqut!!!!!! Birde soruşmayacam. Mene nese demek isteyirsen?"- ağzını açıb nese demek isteyirdiki : " Bax bu cavabında ağzından artıq-eskik söz çıxmasın. Sualımdan elave nese başqa söz desen... Yaqut desen! Daha gerisi meni maraqlandırmır!" Yaqut susdu. Gözlerinde qorxu var idi.
"Yaqut: Elmar qulaq as. Bildiyin kimi deyil.."- davamına qulaq asmadım artıq. Axı ona artıq heç ne deme demişdim. O saat meni idare eden qürurum ve qayda-qanunlarım idi. Niye dediyimi elememişdi? Belkede deseydi indi bunlar yaşanmayacaqdı.
" Elmar: Lenet olsun! Sene lenet olsun!!!!!!! Çıx! Reddol heyatımdan. Artıq tam serbestsen! İstediyini ede bilersen. Neceki edirsen. " -deyib terk etdim onu orda. Yene qulaq asmadım. İnadıma qüruruma uduzdum. Sonra defelerle yalvardı. Beynime qoymuşdum çıxaracaqdım onu birdefelik heyatımnan. Amma kenar şexslerin ayrıldığımızi bilmelerini istemirdim. Özünede demişdimki heç kim bilmesin ayrıldığımızı. Oda qebul etmişdi. Bir defe yaxın refiqesi gelib mene Yaquta elçi geldiklerini dedi. İnanmadım. Ele düşündümki barışaq deye yalan deyir mene. Hele dahada çox esebleşdim. Mene yalan dediyini düşündüm. Ondan sonra o nişan hadisesi baş verdi. Menim laqeyd qaldığımı görüb oda nişanı qebul etmişdi. Hemde üstünde ailesinin basqısı var idi. Anam onunla danışdıqdan sonra menim yanıma geldi. Onu tehqir etdim. Qovdum getmedi. Bağışla meni deye yalvardı. Ağzından çıxan son söz ise "Seni sevirem " oldu. Ve o an ona sille vurdum. Elim qırılardı kaş. Kaş!
Aygünün gözleri yaşarmışdı. Elmar sanki o günleri yeniden yaşayırdı. Hemin hiss heyecan ile danışırdı olanları. Elmar udqunub yenide söze başladı: Men ona heç vaxt zerer vermek istemezdim. Heç vaxt. Sevirdim onu men.
Aygün gözünden düşen bir damla yaşı sildi. Elmarın halının yaxşı olmadığını görüb onun elinden tutdu: Elmar danışdıqca narahat olursan. İsteyirsen

<< 1 ... 4 5 [6] 7 8 ... 11 >>