gel.

Azerbaycan.Bakı.12:30.Jale

H:Buyurun,körpeniz.
Gözlerim dolmuşdu qızımı görende.Nece de balaca idi.Sanki,toxunsam qırılacaq,ona zerer verecem.Budur,meleyim qucağımdadır.O ele gözel qoxur ki.Üzünü özüme sıxaraq yanağına ince öpüş qondurdum,yatmışdı.İlahi,o çox gözel ve balaca idi.Doğumdan sonra ilk defe idi ki,göre bilirdim.Qapının döyülmesi ile dayım ve Vahid içeri girdi.Dayımın gözleri yaşarmışdı.Stolu yavaşca çarpayımın yanına qoyaraq bir xeyli qızımı izledi ve yanağı boyunca süzülen yaşı silerek tez de yeniden gülümsedi.
D:Sen de doğulanda bele gözel ve balaca idin.Seni ilk qucağa men almışdım.Dayıma baxaraq kövrelmişdim.Heyatımda her şeyimi borclu olduğum yegane kişi..Dayımın elini sıxaraq men de ona qoşularaq duyğusal anlara şerik oldum.
D:Olar onu qucağıma alım?
Qızımı ehmalca dayıma vererek bir xeyli dayımın onu nece ezizlediyini,onunla sanki her dediyini başa düşürmüş kimi danışmasını izledim.Kaş bu anları Riyad da göre bilseydi..Kaş indi dayımın evezine onun sevincden yaşarmış gözlerini görerdim.Eh,ne danışıram?O bir qızı olduğunu bele heç vaxt bilmeyecekdi..
Qollarımı qoynumda çarpazlayaraq sevinc ve keder göz yaşlarımı silir ve dayımı izleyirdim birden çiynime toxunan el meni fikirlerden ayırdı.
V:Hey..
Gülümseyerek göz yaşlarımı sildim.
J:Vahid,belke de heyatımı sene borcluyam.Sen olmasaydın men..
Vahid elimi sıxaraq yaşarmış gözleriyle gülümsedi.
V:Yox,Jale.Men sadece yol gösterdim,esl meharet senindi.
Bu sözlerinden güven alaraq aylardır yanımda oln ve meni bir an olsun da tek qoymayan adamı izledim.Vahide doğurdan da çox şey borclu idim.Hemişe nöqte qoyduğum heyata bir vergül qoyaraq yeniden meni heyata bağlamışdı.Ona ne qeder teşekkür etsem de az olardı,yaxşılığı ödenilmez idi.
V:Adını ne qoyacaqsan?
Çiyinlerimi çekerek qızıma teref çevrildim.
J:Bilmirem ki..Gözlerini açsa,belke bir fikir yürüde bilerem.
D:Jale..daha menimle qalacaqsan,bax men gözelimsiz qala bilmerem.Babasının bir denesidir o.Bax..ele bil düymecikdi.
Bu

<< 1 [2] 3 4 ... 10 >>