olacaq. Tez-tez qalxıb Dünyaya baş çekirdiler. Damla ise artıq evde idi. Olanları onada danışmışdılar. Dünya ise sakitce yatırdı otaqda. Qerar aldılarki Cavid beye demesinler heçne. Yazıq kişi qızından beter halda idi. Belelikle gece oldu. Her kes öz otağında yatırdı. Camalgilde burada qalmışdı bu gece. Damla ile Aysu ise Dünyanın otağının qarşısındakı otaqda idiler. Bilirdiler Dünya o hereketi özüne qesd etmek üçün etmemişdi. Amma yenede qorxurdular Dünya yene ne ise eder özüne deye.

Dünya ayısını qucaqlayıb yatırdı yene. Sanki kimse onu çağırırdı. Gözlerini açdıqda ise inana bilmedi. Bu Pervin idi. Qarşısında hemişeki gülüşü ile ona baxırdı. Heyecandan dili tutulmuşdu. Elini uzadıb ona toxundu.

Dünya: Pervin bu sensen?

Pervin onun elinden öpüb: He menem.- dedi. Dünya yataqdan qalxıb onun boynuna sarıldı. Qoxusunu içine çekdi. Dodaqlarından öpdü. Geri çekilib üzünü ovucuna aldı.

Dünya: Hardaydın he? Hardaydın Pervin? Meni qoyub hara getmişdin? - deyib onu yeniden qucaqladı. Pervinde onu qucaqlamışdı.

Pervin Dünyanı öpüb geri çekildi. Dünyanın gözlerine baxdı: Niye bele edirsen? Ele bilirsen mene xoşdu seni buraxıb getmek?

Dünya: Ne? Başa düşmedim.

Pervin: Dünyam, mende seni buraxıb getmeyi istemezdim. Amma bu bizden asılı olan bir şey deyil. Bunu sende bilirsen.

Dünya onu yeniden qucaqlayıb: Yox, ne olar. Danışma getmekden, danışma ayrılıqdan! Ne olar Pervin getme!

Pervin: Dünyam, meleyim getmeliyem. Amma sen bele etdikce hem aileni hemde meni meyus edirsen. Sen güclü qızsan. Men bunu bilirem. Menim Dünyam güclüdü. Ve o bilirki o her üzüldüyünde mende üzülürem. O her incidiyinde mende inciyirem.

Dünya:Pervin sen menim dünyamsan, nefesimsen. Getme yalvarıram getme. Ne olar Pervin. Buraxma meni. Ne olar.- artıq ağlayırdı.

Pervin Dünyanın göz yaşını silib onu öpdü: Bağışla meni. Seni sevirem Dünyam. Amma artıq getme vaxtıdı. Mene söz verki daha incitmiyeceksen meni.

Dünya: Pervin getme. Qurban olum buraxma meni.

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>