vaxtından evvel gelende bacım yatar,oyanmasın deye qapını yavaş açdım. Eve daxil olanda onların ehtiraslı seslerini eşitdim. Otağa daxil olanda ise ikisi de temamen paltarsız idiler ve onlar... aman Allah,deye bilmeyecem.
- Demeli bacınız hem sizi aldadırdı,hem de Hafiz beyi,elemi?
- Eledi.
- Bes bunu niye dememişdiniz Hafiz beye?
- Nece deye bilerem? Axı o menim bacımdır.
Aydan:- Bu hadise sizi daha da şübheli edir Damla xanım. Bacınızdan intiqam almaq istemisiniz. Ola bilmez?
- Vallah,bax o müqeddes Quran kitabına el basıb deyerem ki,bu işde menim elaqem yoxdur.
Göz yaşlarını saxlaya bilmir. Ateş eli Aydana işare verir ki su getirsin.
Ateş:- Sizi incitmek istemirik,amma bizim işimiz budur Damla xanım.
Damla:- Men sizi yaxşı başa düşürem komissarım. Siz işinizi görmelisiniz. Amma o hadiseden sonra ele üreyim ağrıyır,ele ezab çekirem ki...siz heç sevdiyini itirmeyin ne demek olduğunu bilirsiniz?
Ateş vefat etmiş nişanlısı Gülayı xatırlayır yene. Kövrelib başını aşağı salır.
Damla:- Bilirsiniz heç?
Ateş:- He. Hetta sevdiyini öz eliyle ebedi menziline yola salmaq nedir? Bax onu da bilirem. İnanın,bu sizin çekdiyiniz ezabdan daha böyük işgence idi.
- Çox- çox üzr isteyirem. Heç tesevvür bele ede bilmezdim ki,sizin... yeni demek isteyirem ki...
- Men de insanam Damla xanım. Menim de duyğularım,hisslerim var.
- Düzdür. Üzr isteyirem.
Aydan suyu getirir.
Damla:- Zehmet oldu.
Aydan:- Xoşdur...

Aytacla Hüseyn otaqda araşdırmaya başlamışdılar.
Aytac:- Qız otağı deyil,ele bil müharibe otağıdır. Her eşya bir yerde... vay vay,oğlan otağı bundan seliqeli olur.
Hüseyn:- Qızın işi gücü internet olub deyesen. Baxsana.
Tapdığı kağız vereqini gösterir.
Aytac:- Bunların hamısı çat saytları adlarıdır. Niye qeyd edib ki?
- Yaddan çıxarmasın deye.
- Bütün gün çatda olan qız,sence nece qızdır Hüseyn?
- Ne bilim usta,sen bilersen onu.
Aytac Şirin Seferovanın paltar şkafını açır.
Aytac:-Ooo,bura baxsana Hüseyn.
Hüseyn:- Qızın paltarını satsaq

<< 1 [2] 3 4 ... 6 >>