To-Togrul. Togrul dur!
Nefes nefese qalan Nurlana hecne demeden basini Togrulun sinesine qoymusdu, Togrulda Nurlanani bagrina basib sacini sigallayaraq etrini icine cekirdi.
- Nurlana birde olmasin. Telefonlarima cavab vereceksen. Perviz sohbetinde ise...
- Perviz sohbetini acmayaq Togrul. Ondan uzaq dur besdi
- Bugun qarsima cixmasi, menimle o cur danismasi
Togrul ellerini sixaraq divara vurmusdu yavasca
- Ne dedi ki, sene?
- Hecne. Danismayaq. Gel usuyursen, eve gir mende gedim daha.
- Niye gelmisdin bes?
Togrul ciddiliyini pozub
- opusumu almaq ucun
Deyib yeniden Nurlananin dodaqlarina yumulmusdu.
- Sen normal insan deyilsen bilirsenmi?
- Bilirem.
Deyerek Nurlanani evine oturub ozude evine getmisdi...

Seher saat 8 idi, artiq. Nurlana hazirlanib evden cixmisdi. Togrula zeng ederek onu gozlediyini soyledi. Binanin qarsisinda gozlemeye baslamisdiki bir anda bir masinin qarsisinda dayanmasi ve Pervizin masindan enerek yanina gelmesi ile teeccuble ne edeceyini bilmedi.
- seninle danisacaqlarim var.
Deyerek Nurlananin qolundan tutaraq masina surumusdu
- Perviz qolumu burax. Seninle hec bir yere getmirem.
- Gel dedim sene!
Nurlanani masina oturtmaq isteyerken basini qapiya cirpmisdi. Elini basina tutaraq agri ile inleyen Nurlana ozunu masinda tapmisdi, sukana kecen Perviz ise masini calisdiraraq ordan uzaqlasmisdi...
Bolumun sonu...


" Gecene Hebs Et..." Yazar: Şems Leman ·

<< 1 ... 4 5 [6]