bir yerde olduğu oğlanlardan biri idi.
Aytac:- Düz deyir?
Hüseyn:- Adı var idi günlükde. Qesden soruşdum. İntiqam almaq istemisiniz yeni.
Damla:- He.
Aytac:- Demeli günlüyü de oxumusunuz?
- He.
- O xett kime aiddir?
- Bilsem öz ellerimle öldürecem şerefsizi. Amma Murad deyil. Emin olun.
- Belke sizsiniz?
Damla ayağa qalxıb bir kağız götürüb yazmağa başladı. Aytac yazılanı oxudu: " Men ne qatilem,ne de günahkar. Bu qeder üstüme gelmeyin artıq." Xett de ferqli idi.
Aytac:- Bağışlayın,biz sadece işimizi görürük...

Aydanla Ateş Şirinin anası Şebnem xanımın evine çatdılar. O evde tek yaşayırdı. Qapının zengine Şebnem xanım çıxmadı.
Aydan:- Belke yatıb?
Ateş qapını vurmağa başladı. Yene sese çıxan olmadı.
Ateş:- Bu qeder sese kar adam geler ortaq,çox olmadımı sence?
Aydan:- Oldu.
İkisi de silahını çıxarır. Ateş qapını sındırıb eve daxil olur. Şebnem xanımı yerde sürünen görürler.
Aydan:- Aman Allah.
Ateş qaçıb ona baxır.
Ateş:- Qadının qızdırması var. Hem de çoxdur. Veziyyeti ağırdır.
Aydan:- Ter-su içindedir. Nefes de ala bilmir.
Ateş birden Aydana ele baxdı ki,Aydan qorxdu.
Aydan:- Komissarım,ne oldu?
Ateş:-Zeher! Zeheri qebul eden Şebnem xanımdır.
- Barmaq ölçülerine baxsaq haqlısınız.
- Zibil! Tez xestexanaya aparaq!
Ele bu an bir kişi eve daxil oldu.
- Xanım,qapı açıq idi,men de...
Polisleri görür ve tez qaçır.
Aydan:- Qaçır!
Ateş:- Sen qadının yanında qal!
Ateş adamın arxasınca qaçır. Silahı ile havaya ateş açır.
Ateş:- Dayan,polis! Dayan!
Adam qaçacaq yeri olmadığını görüb dayanır.
Ateş:- Hara bele? Gel tanış olaq. Men Ebülfez Ateş. Tehqiqat şöbesinden. Tanış olmamış hara gedirsiz?
Kişi ağlamağa başlayır.
- Vallah,billah,tallah...
- Bilirem,bilirem," men heç ne etmemişem" cümlesi gelir. Bizim sorğu otağına kimi siz bu cümleni yadda saxlayın mence. Orada kar adamları da danışdırıq.
- Baxın,men heç ne elememişem axı.
Ateş diqqetle kurtkasına baxır.
Ateş:- Men bu kurtkanın eyni markasını Şirin xanımın

<< 1 2 [3] 4 5 6 >>