üreyi parçalanırdı. Keçdi demekle keçmirdi acısı.
•
• Dünya: Damla ne olar meni biraz tek burax onunla.
•
• Damla: Yaxşı Dünüş. Ne olar sende özüne daha çox eziyyet verme.
•
• Dünya yaxşı menasında başını hereket etdirdi. Dünya Pervinin torpağından bir ovuc götürüb etrini içine çekdi. Gözleri sözüne qulağ asmırdı. Dayanmadan ağlayırdı.
•
• Dünya: Sensiz keçen her gün mene ölümdende beterdi.-deyib ağlamağa davam etdi. Sakitce mezarın üzerinden qalxıb Damlaya teref getmeye başladı. Müvazinetini itirib yere yıxıldı. Damla tez qaçıb onun yanına geldi.
•
• Damla: Dünya yaxşısan? Tutun mene.-deyib onun qolunu boynuna saldı. Dünya ise ele ağlayırdı.
•
• Damla: Off Dünüş. Ne olar toparla özünü. Yaxşısan?
•
• Dünya göz yaşlarını silib: He, narahat olma. Yaxşıyam. Bir anlıq başım gicellendi. Qalx gedek.
•
• Artıq eve gelib çatmışdılar. Darvazadan içeri girdiler.
•
• Dünya: Damla anama deme mezarlıqda olanları.
•
• Damla: Yaxşı. Narahat olma.
•
• Qapını açıb eve daxil oldular.
•
• Dünya: Men biraz yatım. Başım ağrıdı.-deyib birbaşa otağa qalxdı. Damlada biraz Vefa xanımla danışdıqdan sonra öz otağına qalxdı. Telefonu götürüb Ferdiye zeng etdi. Bu gün olanlarıda ona danışdı.
•
• Ferdi: Off, bes ne zamana kimi bu bele olacaq? Özüne niye bu qeder eziyyet edir.
•
• Damla: Yaşadıqları asan şeyler deyil axı. Dünen otaqdan çıxıb bizimle birlikde yemek yedi. Zamanla düzelecek.
•
• Ferdi: He, bir müddet sonra birlikde bir şeyler edek. Kefi yerine geler belke.
•
• Damla: Sen ne vaxtdan beri bu qeder düşünceli olmusan? Düşünceli sevgilim menim.
•
• Ferdi bir az susduqdan sonra: Damla indi işim var. Sonra danışarıq olar?
•
• Damla: Yaxşı canım. Helelik. Öpdüm.
•
• Ferdi: Helelik. - Damla Ferdi ile arasındakı soyuqluğu hiss edirdi. Bunun sebebini ise bilmirdi. Ferdinin her zamankı kimi sağı ile solu bir birini tutmurdu. Damla ise sadece susurdu. Qorxurdu onu itirmekden. Buna görede Ferdi ne dese tesdiqleyirdi.
•

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>