verib çıxmışdı Dünya. Düşünceler içinde, özünün bele xeberi olmadan Pervinin sinifinin qarşısında idi. Sakitce sinife daxil olub, Pervinin sırasında oturdu. Başını partanın üzerine qoyub sakitce gözünden yaş axıdırdı. Elmarda universitetde idi. Oda öz siniflerine gelmişdi. Sinife daxil olduqda Dünyanı gördü. Sakit addımlarla Dünyanın yanında eyleşdi. Dünya başını qaldırıb Elmarı gördükde dahada pis oldu. O hadiseden sonra ne Dünya Elmarı görmeye gelmişdi, nede Elmar Dünyanı. Biri sevdiyini digeri qardaşını itirmişdi. Dünya başını Elmarın çiynine qoyub daha içden ağlamağa başladı. Elmarında gözleri yaşarmışdı. Aygünde universitetde idi. Elmarı axtarırdı. Birden ağlına Elmargilin sinifi geldi. Tez telesik onların sinifine getdi.
Dünya sakitce ağlayırdı. Ne Elmar danışırdı nede Damla. Aygün gelib çatdı otağa. Qapıdan boylandıqda gördüyü menzere qarşısında gözleri yaşarmışdı. Elmarın gözleri yaşarmışdı. Dünya ise ağlayırdı.
Aygün sakitce qapıda dayanmışdı.
Elmar sesi titreyerek: Sen onu mene emanet etdin. Amma men onu sağ getire bilmedim.
Dünya başını qaldırıb Elmarın üzüne baxdı. Elmar çox peşman görünürdü. Dünya Elmarın üzünü özüne teref çevirdi: Senin ne günahın? Bele danışıb meni dahada narahat etme.
Biraz sakitlikden sonra Elmar : Ağlama artıq . Qalx, qalx gedek daha.
Dünya yaxşı menasında başını hereket etdirdi. Aygün onların qalxdığını görüb tez oradan uzaqlaşdı. Bilirdiki onlarla danışsa ağlayacaq ve hem Dünya hemde Elmar dahada narahat olacaq. Buna göre qalmadı onların yanında.
Dünya: Elmar
Elmar: He Dünya eşidirem.
Dünya: Seadet xaladan bir xeberin var?
Elmar: He. Anam tez-tez gedib- baş çekir.
Dünya: Halı necedi? Men.... men gede bilmirem daha o eve.
Elmar: Narahat olma yaxşıdı.
Dünya: Yaxşı. Çox sağol.
Aygün Elmarı gözleyirdi. Elmar Dünyadan ayrılan kimi yanına geldi.
Aygün: Dünyanı tek buraxmazdın gerek.
Elmar: Yox tek deyil. Damla gözleyirdi. – Elmar elini uzadıb: Gel soyuqdu. Gedek kafeye.
Aygün gülümsünüb onun elinden tutdu:

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>