Yaxşı.
Dünyanın ise yenede üzü gülmürdü. Eve gedirdilerki arxadan bir ses onları sesledi. Bu Ferdi idi.
Damla: Aaa Ferdi sen ne yaxşı?
Ferdi: Tesadüfen gördüm sizi. Necesiz?
Dünya Ferdini heç sevmirdi. Buna göre onunla danışmaqda istemirdi. Başı ile salam verdi.
Ferdi: Dünya sen necesen?
Dünya: Sağol yaxşıyam.
Ferdi: Deyrem belke bir kafeye gedek he?
Damla: Ne deyirsen Dünüş? Gedek?
Dünya: Yox Damla. Siz gedin men eve gedirem.
Ferdi: Dünya yaxşıda sende gel. Bax neçe vaxtdırki üçümüz bir şeyler etmirik.
Dünya: Ferdi biz onsuzda üçümüz ele çox birlikde nese etmemişik. – üzünü Damlaya tutub: Siz gedin Damla. Menim başım ağrıyır.
Damla: Yaxşı. Nece isteyirsen.
Ferdi: Damla bir deqiqe gel. Dünya gözle sen xaiş edirem.
Qısıq sesle Damlaya: Deli olmusan? Tek qoymaq olmaz Dünyanı. Sende onunla get.
Damla: Düz deyirsen. Tek buraxmıyım.
Ferdi: Bunu sen özün düşünmelisen men demeli deyilem.
Damla hem Ferdinin bu cür hereketinden hemde Dünya haqda düşüncesizlik etdiyi üçün özünü pis hiss etdi. Başını aşağı salıb Dünyaya yaxınlaşdı.
Damla: Dünüş gel gedek.
Dünya: Ne oldu? Getmirsen sen?
Damla: Yox eve gedek.- Ferdiye teref dönüb: Helelik.- dedi.
Biraz uzaqlaşmışdılarki Dünya: Ne dedi yene sene?
Damla: Ne? Başa düşmedim.
Dünya: Ferdi deyrem ne dediki bele rengin qaçdı.
Damla: Yox bir şey demedi. Bilmirsen Ferdini ilan dillidi.
Dünya: Men heyifki Ferdini çox yaxşı bilirem.
Damla: Off Dünüş.
Dünya: Yaxşı yaxşı susdum men. Teki sen deyen olsun. Teki seni birde incitmesin.
Damla gülümsündü.
Elmar: Dünyanı o hadiseden sonra heç görmemişdim. Nece solub. Üzü ağlımdan çıxmır.
Aygün: Dünya çox güclüdü Elmar. Biz sizin qezanı eşidende...... men ele senin adını eşiden kimi huşumu itirmişem. Amma o yenede bir ümid yaşayan belke Pervindi deye ümidle gözleyib. Bezen düşünürem. O qezada..... yox düşüncesi bele mene o qeder ağır gelirki. Sene bir şey olsaydı... Elmar men ölerdim.- istemedende olsa gözünden yaş axırdı.
Elmar onun gözünü silib, elinden

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 8 >>