razılıq verdi.
Günler Dünya üçün çox çetin keçirdi. Her defe Pervinin xatireleri ile dolu bu universitete gelib getmek heçde asan deyildi onun üçün. Keçdiyi her yerde Pervine aid bir şeyler görürdü.
Bu gün universitetden çexeb Aysugile gedecekdi. Damlanı ise bibisi qonaq çağırmışdı. Bele yollarını ayırdılar. Dünya avtobusa daxil oldu. Avtobus tezece hereket etmişdiki burnuna Pervinin etri geldi. Dilinden istemeden “Pervin” kelimesi çıxdı. Bir an etrafına dönüb Pervini axtarmağa başladı. Bu etrin hardan geldiyini tapmaq isteyirdi. Bu zaman dayanacada enmek üçün sürücünün yanına yaxınlaşan cavan oğlandan bu etrin geldiyini hiss etdi. Istemeden oğlana yaxınlaşıb qarşısını kesdi. Etrin sahibinin o olduğunu deqiqleşdirdikden sonra: Üzr isteyirem amma mene etrinizin adını deyersiz?
Oğlan teeccüble Dünyanın üzüne baxırdı: He, elbette.
Belece Dünyada dayanacaqda enmişdi. Yaxınlıqda etriyyat mağazası axtarmağa başladı. Bir müddet sonra artıq tapmışdı. Gedib Pervinin etrinden olan hemin etri almışdı. etrin qoxsunu içine çekdikce çöhresinde tebessüm yaranırdı. Bir insan haqda en son unudacağınız şey onun etri olur. etirden üstüne sıxıb Aysugile yollandı.
Artıq menzil başına çatmışdı. Aysu qapını açıb bacısını içeri devet etdi. Dünya Fidanla oynayırdı. Aysuda gelib onların yanına eyleşdi.
Aysu: Dünüş bu ne etirdi bele? Ne gözel iyi var. Ama sanki oğlan etridi he?
Dünya: Aysu bu... bu Pervinin etridi. En çox işletdiyi etir bu idi. Heç vaxt ondan adını soruşmamışdım. Bu gün tesadüfen adını öyrendim. Sanki Pervin... o yanımdadı kimi hiss edirem.
Aysu heç ne demeden gülümsündü.
Artıq mart ayı idi. Bazar günü olduğundan Dünya bu gün yuxudan oyanıb Pervinin mezarını ziyarete gedecekdi. Qalxıb el üzünü yudu. Qarderobdan paltarlarını seçib geyindi. Heçne yemeden evden çıxdı.
Gelib mezarlığa çatmışdı. Elindeki gülü mezarın üzerine qoydu.
Dünya: Sevgilim. Bax yene geldim. – baş daşını öpüb: Senden sonra bu dodaqlar soyuq baş daşını öpür. Üşüyen qelbim her gün biraz daha
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç