heç yere geden deyilem.
Bilmirem hansısa sebebden dodağım dodağıma..ayaqlarım yere kilidlenmişdi.Bütün olanları şerhsiz izleyirdim.Nece oldu bilmirem,amma birden Polad beyin yumruğu divara deydi.Diksinerek geri atıldım.
P:Ziver xala,o menim arvadımdır!Oğlun el çeke bildi Jaleden?!Men niye el çekmeliyem Leyladan?
Z:Polad,sen Leylanın qedrini bilen olmusan?!Hele de..fahişelerle gezirsen.
Polad aniden mene teref çevirilib meni süzdü,bu baxışlardan özümü itirmeye macal tapmamış Leylanın bağırtısını eşidecek yeniden esmeye başladım.Riyaddan qaçmaq isteyirmiş kimi idi..
L:Ana..sen de!Öz gözümüzle gördük qucaqlaşıb bir-birlerinin üzüne gülürdüler!Riyad..men yanılmamış onlar evvel de münasibetde idi!
Gözlerim helqesinden çıxacaq qeder berelib Leylaya zillendi.Meni nezerde tuturdu..yox,ola bilmez..menimki Polad beyle münasibetim falan olmayıb.
Z:Riyad,düz deyir..qucaqlamışdı Jale ile Polad..hetta gülürdüler de.
Bir anlıq ayaqlarım boşaldı ve pillekenin tutacaqından yapışaraq yıxılmamaq üçün özümü zor tutdum.Riyadın üzüne bele baxmamış öne gelib Leylaya bir şille vurdum.Leylanın iç çeke-çeke ağlaması ve bağırtısı bununla son tapmışdı.Hamı teeccüble meni izleyirdi.Qezebden ne edeceyimi bilmirdim.Bu ne iyrenc böhtan idi!İkrah duyaraq Ziver xanıma teref çevrildim.Ona baxışlarımla heddini bildirmişdim . Yeniden Leylaya teref çevrilerek sakit sesle dillendim.
J:Öz iyrenc fantaziyalarından utan!
Demeye söz tapmırdım.Yeyin addımlarla otağıma girib ese-ese qapını çırpdım.Bes bu evvelceden münasibetde idiler ne demek idi?Sayca Polad beyi gördüyüm üçüncü defe idi,amma atılan quru böhtan ile yerle bir olmuşdum..Mışıl-mışıl yatan Leylama baxaraq sakitleşdim sanki..Barmaqlarımı zerif üzünde gezdirerek gülümsedim.Her şeyden xebersizsen,qızım..Qapının sesini eşidecek heç arxaya çevrilmedim de.Hal-hazırda Riyad görmek istediyim en son adam idi.Arxaya çevrilmeden ona seslendim.
J:Riyad,xahiş edirem çıx..
Çarpayıya düşen ağırlıq ile sözümü eşitmezden geldiyini anladım.Arxaya

<< 1 ... 6 7 [8] 9 >>