tapdım buradır qapını açıb içeri keçirem. Müxtelif zövqde geyimler, şlyapalar, ayaqqabılar vardı. Refiqem aygünle bedenlerimiz, haradasa eyni ölçüdedir. Ona hediyye edeceyim geyimi, öz üzerimde yozlamağa deyerdi. Nehayet, istediyim geyimi tapıram. Geyinib baxdıqdan, sonra kassaya yaxınlaşıram pulu ödeyib mağazadan çıxıram. İndi geriye tek bir şey, qalırdı eve tez çatıb ad gününe hazırlaşmaq. Yol uzunu çox yorulmuşdum, evin qapısını örtdükden sonra içeri otaqdan tanımadığım, bir şexsin sesini eşidirem. O ise, artıq getmeye hazırlaşırdı meni görüb atama yaxın dost sayağı, soruşur qızımız neçenciye gedir? Buna oxşar bir çox, sual elini uzadaraq salamlaşır tanıdığına şad olduğunu, bildirir. Onun arxasınca, baxıram orta yaşlı saçları azacıq ağarmış boydan ise biraz uzun kişi idi. İçeriye keçib divanda eyleşdikden, sonra stolda iki çay fincanından elave senedler de vardı. Celd yerimden qalıxıb orada ne yazıldığını oxumağa çalışıram...

Müellif: Eli Memmedli...

Birinci bolumun sonu...


KİÇİK ELLER... Yazar: Eli Memmedli

<< 1 2 3 [4]