qavradı.
V:Alo?!
H:Vahid,narahat etmedim?
Hatem beyin sesi onu sakitleşdirmişdi.
V:Elbette,yox,Hatem emi,buyurun nese lazım idi?
H:Eslinde he,seher çox vacib işim var,amma bilet almalıyam.Klinikanızın yanındakı aviakassadan mene axşama istelinen saatda Fransaya bilet ala bilersen?Jalenin yanına gedecem.
Vahid ağlına gelen ilk yalanı uydurdu.
V:Elbette!Sabah men de Fransaya uçacam..konfransa.Size de bilet alaram.
H:Çox sağ ol,Vahid.Teşekkür edirem.
Vahid desteyi asacaq sevincle gülümseyib saçlarını eliyle geri daradı.Bingo!Bu ki esl göydendüşme şans idi.Demeli,Tanrı heqiqeten de bu işe izn verir deye Hatem beyi Vahide şans ve çıxış yolu kimi gönderdi..

Fransa.Paris.21.30
Jale

Nehayet,işlerimi bitirerek Leylaya yaxınlaşa bildim.
J:O seni yormadı ki?
L:Yox,eksine çox eylendim.
Gülümsüyerek narahat baxışlarımı pencerede sabitledim.Riyad niye gecikmişdi?..
L:Jale..
Leylanın rengden-renge düşen üzünü görecek ne demek istediyini anladım.
L:Onun senden xoşu gelirdi..
J:Kimin?
Aniden verdiyim sual onun daha da ağlamsınmağına sebeb olmuşdu.
L:Poladın..
Bu cavabı üstüme qaynar su tökmüşdü ele bil.
J:Ne dediyini özün eşidirsen?!Men onu cemi üç defe görmüşem!
Bu cavabımı eşitmeyib kimi sözüne davam eledi.
L:Ona göre Riyaddan keçmişdim..Bilirsen,insan vurulanda yegane doğru sevgi olur onun üçün..Men onun her sehirli kelimesini inanmışdım.Eslinde onun meni aldatmasına men özüm imkan vermişdim.Evliliyimizden bir il keçmemiş mene defelerle xeyanet etmeye,döymeye,tehqirler yağdırmağa başladı.Elbette,bunlar dözülmez idi..amma Riyada sığınmağa üzüm
yox idi.Dözürdüm..dözürdüm..
Hıçqıraraq ağlamağa başladı.
L:Bir gün hamile qaldığımı öyrendim.Bu uşaq menim üçün ümid işığı idi,düşünürdüm belke Poladla yeniden bir aile ola bilerik,amma bir gün öz gözümle gördüm senin haqda melumat axtarırdı dayanmadan..ne üçün olduğunu bilmirem.
Çevrilib oğrun baxışlarla mene baxdı.Yeqin ki,o da menim şahid olduğumu bilirdi,amma demeye ürek elemirdi.
L:Sonra üzüme açıq

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 13 >>