Zulmeti Sokek
Yazar: Tebus Muradova
Bolum 4 (Real)

Seherin acilmasi ile medesindeki heyacanli kepenekler ucuşmağa başlamişdi. Bu sabah butun ev qaynayirdi sozun esil menasinda. Evdeki ses kuyler artiq toy heyacanindan xeber verirdi. Toydan bir gun evvel Uzaq rayondan gelen qohumlarin sesi daha cox eşidilirdi. Kimisi getirdiyi eşyalarini axtarir... kimisi toya geyineceyi geyimi utlemek ucun sirasini gozleyirdi... Azer beyin evi atasindan qalma ev olduğu ucun butun qohumlar orani doğma bilib her zaman o eve uz tutmuşdular. Butun qarmaqarişiqliğa baxmayaq her kesin ehval ruhiyyesi gozel idi. Bir tek Minadan başqa. Kovrek halda yataginin bir kuncunde eyleşib sanki terpenmek istemirdi... Bu kederin sebebi ise ata anasindan ayri qalacaği idi. Butun gece yerinde dort donerek heyacandan ozune yer tapa bilmemişdi.
Nehayet toparlamağa calişib guclede olsa yataqdan qalxib hamam otagina yollanmişdi. El uzunu yuyub dişlerini fircaladiqdan sonra qara sport şalvar ve yaxasi sepli kapşon koyneyini eynine kecirib saclarini darayaraq otagindan cixmişdi. Atasinin koyneyini yenice utleyerek yerine yerleşdirib otaqdan cixan anasini gordukde ayaq saxlamişdi. Aygun xanima qizini gormek bes etmişdiki kovrelsin.
-Sabahin xeyir şahzadem
Deyib asta addimlarla qizina yaxin gelerek ona sarilmişdi.
Mina ozunu cox tuta bilmemiş yene ala gozlerinden yaşlari yanaği boyunca azad buraxmişdi. Ana qiz bir birine sarilaraq sanki bir daha goruşmeyecekmiş kimi qopmaq istemirdiler. Bu menzereni kenardan izleyen Minanin dayisi Ebulfez kovrelsede bildirmemeye calişib onlara teref gelmişdi...
-Aaa bu nedi bele? Goren olsa deyer bu evde toy deyil iraq olsun yasdi.
Deyib ağlamaqdan gozleri qizaran bacisina baxmişdi.
-Ehh ay qardaş ne edim. Haminizin Allah saxlasin iki uc ovladiniz var. Menim ise birce balam. Ondan ayrilmaq istemirem
Deyib meyyusca qizina baxmişdi.
-Aygun bu heyatin qanunudu. Besdirin bu gozel gunde ağladiniz. Hem Mina yad eve getmir. Istediyin vaxt onu gore bilersen.
Deyib

[1] 2 3 ... 8 >>