valdeyinlerimi gormeye aparirdi... Artiq bir ildi ki onuda ede bilmir. Bilmirem tesaduf idi ya yox bu gizli gedişlerin birinde Vusal qarşimiza cixmişdi. Kazimla dalaşib her şeyi anasina deyeceyi ile hedelemişdi...
Duyduqlarina inana bilmeyen Mina yerinde dura bilmeyib eyleşdiyi stuldan ayaga qalxmişdi.
- Sen neler deyirsen axi Ilahe ? Menim bibim... Vusal... onlar bele insanlar deyiller! Sene inana bilmirem...
- Men sene olanlari dedim... inanib inanmamaq sene qalib. Ancaq menim artiq sebir kasam dolub Mina. Vusal her defe Kazima
-niye bu acindan olenin qizini ezizleyirsen? Niye onu gizlin ata evine aparirsan?
Demesinden yoruldum. Canim burnumdadi deyib derinden nefes almişdi...
-Bir ildi artiq valdeyinlerimi gormurem, onlarda bura gele bilmirler. Zekiyye xanim bunuda qadağan edib. Dediyine gore onlarin ailesine tay deyiller. Bu gun Kamizla dalaşdiğimiza baxma biz helede bir birimizi sevirik. Buna gorede dozurem. Bu gun bir ilden sonra yene meni gizlin ata evime aparmaq isteyir. Ayri eve cixmağa bele ixtiyarimiz yoxdur eks halda anasi Kazimi ovladliqdan redd edeceyi ve hec vaxt bağişlamayacaği ile hedeleyir. Ele senide oz menfeetleri ucun Vusalla evlendiribler...
- Ne menfeet?
Qaşlarini catmisdi Mina.
-Yeqinki vaxti catanda ozun bileceksen
Deyib Minani qarmaqarişiq fikirlerle tek buraxaraq metbexden cixmişdi...
Bolumun sonu...
ZÜLMETİ SÖKEK... Yazar : Tebuş Muradova ·
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç