MENİMSEN

Afaq.Q

Bölüm 1. Menim heyatım.

Seherin ilk işıqları ile gözlerimi açıb,yerimde dikeldim.Her zaman olduğu kimi dizlerimi qarnıma doğru cekerek gözlerimi boşluğa zilleyib düşünmeye başladım.Beynim cavabsız suallarla dolu idi,helede axşam yaşananları,bibimin dediklerini düşünürdüm.
-Afiq bu qızı ne edeceyeyik? Neslimizde bununla yaşıd qız qalmadı hamısı ere getdi bir bu başımıza qaldı,kime oxşadı bilmirem.
Qapıdan eşitdiyim sözler,qelbimi qırdığı qeder,meni qezeblendirmişdi.Bibim meni necede düşünürmüş,mene ne çox canı yanırmış.Atamın bacısna cavab qaytarmamaq üçün sessizliyini görüb içeri keçdim,susmaq niyyetim yox idi onsuz bu xasiyyetime ters idi.Haqsızlıq qarşısında esla susmazdım.
-Ne olub ay bibi? Sizin qazancınızla dolanıram?-İlk defe özümden böyüye cavab qaytarırdım ve buna peşiman deyildim.
-Yox qızım sehv başa düşürsen,ele demek istemirem.İsteyirem sende aile qurasan yerini yurdunu bilesen.Yaşın ötür
-27 yaşım var sadece heç yana telesmirem.Atamın yanındayam,başqasına yük olmuram ki?
Bibim ne demek istediymi yaxşı başa düşmüşdü amma onunda susmaq fikri yox idi.çox danışmaq da kime oxşadığım melum oldu.
-Bilirem yük olmadığnı.Olmaz ki,sende diger qızlar kimi bezenesen,baxımlı olub gözel görünesen.
-Bezdim artıq eyni sözleri eşitmekden-sesim getdikce yükselirdi-he bibi men çirkinem,ne ede bilerem çirkinem,buna göre heç kim beyenmir.İndi deyirsiz,gündüzler bezenim geceler ise bu görüntüme geri dönüm? Ne var,ne var kimse meni beyenecek? Olmaz bibi başa düşün olmaz,eger kimse meni beyenib yanında isteyecekse ele bucur,çirkin halımı da beyenmelidi.
Sözümü deyib otağıma keçmişdim ve özümü yatağa atıb yuxuya teslim etmişdim.
Göresen niye xarici görnüş bu qeder önemlidi? Üzüm çirkin ola biler amma ali tehsilliyem,işlemesem de ibtidai sinif müellimesiyem,herkes terefinden sevilen,özümden böyüye hörmet eden,her şeyin yerini bilen,ağıllı biriyem amma deyesen bunlar yeterli deyil.Bibimin sözünü düşündüm...Doğurdan men kime

[1] 2 3 ... 5 >>