evden.
- Togrulun yaninda ozunu supheli aparma, bu sohbeti demeyecem ona.
- Mencede deme, ozun hell ele baglansin
- Insallah.
Deyerek ic cekmisdi Nurlana. Togrul gozleyirdi binanin qarsisinda, Nuray salamlasdiqdan sonra coxda gecikmeden ayrilmisdi ordan. Nurlana masina oturunca yola dusmusduler. Yol boyu susub oturan Nurlana sonunda Togrulun sualina tus gelmisdi
- sen niye danismirsan? Nese olub?
- Yox. Hecne.
- Axi kefsiz gorunursen
- Yox yaxsiyam. Narahat olma.
- Yaxsi. Olsun ele.
Sirkete girerek ilk evvel otagina cixmisdi Nurlana. Togrulun aglinda suphe yaratsada indi yalniz bir seyi dusunurdu. Bu isi ne cur hell ede bilerdi. Senedlerle basini qatmaga calissada bu elede yaxsi alinmirdi. Saatlarini gucle kecirib sonunda cixmisdi isden. Togrul yene Nurlanani fikirli gormusdu.
- bugun eve tez getmeliyem
- Niye?
- Anam gil gelib axsam.
- Ne yaxsi gelibler?
- Ele bele.
Togrul daha da sual vermeyib Nurlanani evine getirmisdi. Masindan dusmek isteyen Togrulu dayandirmisdi
- sen dusme?
- Anlamadim?
- Anam. Anam gormesin seni.
- Nurlana sencede qeribe deyilsen mi bugun? Duzunu de ne olub?
- Hecne Togrul. Sadece anama demek istemirem bu deqiqe.
- Yaxsi gede bilersen.
Nurlana Togrulun bu sozunden sonra hecne demeden masindan dusub eve qalxmisdi. Onun baxislarindan anlamisdi artiq esebilesdiyini. Eve girib salamlasdiqdan sonra otagina cekilmisdi, eynini deyisib yeniden salona qayitmisdi. Anasi qas goz isaresi ile metbexe kecmisdi arxasindan Nurlana getmisdi.
- otur
Nurlana masada oturub narahat sekilde anasina dikdi gozlerini.
- dunen seni Togrulla gordum. Bunu menden gizlemeyin boyuk sehv olub Nurlana
- Bilirem
- Hansini bilirsen?
- Togrulla meni gorduyunu. Amma menim neler yasadigimi sen bilirsen
- He, men bilirem. Ele buna gorede Togrulla senin geleceyin ola bilmez. Onun sene yasatdiqlarini men bilirem.
Nurlana da bilirdi anasinin haqli oldugunu ancaq bir sey var idi, Togrul mecbur qalmisdi onu terk etmeye.
- Ana bilmediyin cox sey

<< 1 ... 3 4 [5] 6 7 >>