aşağı düşerek Lüdöviqi sesledim.
L:Buyurun,Jale xanım.
J:Lüdöviq,zehmet olmasa mene Qaplanı getire bilersen?Amma onu meşe üçün hazırla,meydançada sürmüyecem.
L:Jale xanım,hava tutqundu bir azdan yağış yağacaq.
Alt dodağımı dişleyerek utana-utana başımı salladım.
J:Sen getir,Lüdöviq.
Lüdöviq daha bir söz demeden gözden yox oldu.Dirseklerimi nem ve soyuq çepere yaslayaraq etrafa baxındım.Hava çox qaralmışdı ve at sürmek üçün uyğun proqnoz gözlenilmirdi,amma fikirlerimi dağıtmağa mecbur idim.
L:Buyurun,Jale xanım.Şimal istiqametinde getsez uzun müddet meşenin içi işıqlı olacaq.
Mehribanlıqla gülümsedim.Lüdöviq bu vaxta qeder gördüyüm hislerini açıq-aşkar belli eden ilk insan idi.Dostca elini sıxaraq teşekkürümü bildirdim.Qaplana minerek iddialı duruşlu qızı sığallayaraq qametimi dikeltdim.
J:Gedek,Qaplan..
Yavaş-yavaş heyetden uzaqlaşıb meşenin içine yol aldım.Yol boyu içime qeribe rahatlıq duyğusu yayılmışdı.Yeqin ki,bu Qaplanın işi idi..Arada göyün guruldaması mene Qaplana mindiyim ilk günü xatırlatdı ve üzümü sefeh gülümseme bürüdü.Şimşeyin çaxması ile dik atıldım ve özümün de bilmediyi sebebden Qaplanı yüksek süretle çapmağa başladım ve meşenin içine daldım..
Lüdöviq tam haqlı deyildi,bura çox zeif işıqlandırılmışdı..Meşe vahimeli qorxu filmlerindeki sehneleri xatırladırdı.Arada gelen xışıltılar da meni ayrı qorxurdurdu,amma uzaqlaşmaq isteyirdim.Qaplan süretini artırdıqca özümü semada şığıyan qartaltek azad ve güclü hiss edirdim.Aniden Qaplanın dayanıb iki ayağını havaya qaldırması ile bir an yıxılacağımı sandım,amma tez de özümü ele alaraq Qaplanı sakitleşdirdim.Lenet olsun,ne baş verirdi?..Qarşımı tam göre bilmesem de qaraltını sezib irkildim..Meşenin bu qeder derinliyinde..insan izi deymeyen yerde kim ola bilerdi ki?Gözlerimi qıyıb bir müddet de o boşluğu analiz eledim..Bir heyvan olduğuna texmin yaradaraq Qaplanı yavaş-yavaş qabağa sürdüm. Şimşeyin çaxması ile qaranlıq meşe bir az da işıqlandı ve yağış yağmağa başladı.Fırtına qopmuşdu sanki..qısa
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç