MENİMSEN

Afaq.Q

Bölüm 3. Biz evlenirik.


Eve dönerken ne qeder tek dönmek istesemde buz parçası izin vermemişdi,utana sıxıla keçib arxada oturdum.Yene sessizlik höküm sürürdü,arada güzgüde meni süzdüyünü hiss edirdim,o an üreyim yerinden çıxacaqmış kimi döyünürdü.
Radioda çalınan lirik mahnı ile,fikirlerim qarışırdı.Başımı pencereye söykeyib ne qerar vereceyim haqqında düşünmeye başladım.Azerden xoşum gelmişdi...Xeyallarımdakından ferqli idi,her zaman şen,deyib gülen,heyat dolu birini xeyal ederdim,Azer ise bunun tam eksi idi amma bir qüvve çekirdi onu mene.Qismete inanan biri idim ona göre bu olanların alın yazısı olduğnu düşünürdüm.Düşünceler içerisinde,binamızın yaxınlığındakı dayanacağa çatmışdıq.
-Telefon nömreni mene ver,menimkini de qeyd et.
Göresen bu adam herkeslemi bucür danışır yoxsa tek menemi emr verir.Nömre alış verişinden sonra maşından enib qapımı açması ve menim binaya çatmağımı gözlemesi xoşuma gelmiş,üzümde gülümseme yaratmışdı.
-Ooo kimleri görürem.
Eşitdiyim sese başımı qaldırdığım da Aytenin 32 dişi ile qarşılaşdım.Bir bu çatmırdı,yaxşı deyibler keçinin sevmediyi ot burnunun dibinde bitermiş.Ayten aralıda dayanan Azeri ve meni menalı bir baxışla süzüb kinaye ile gülümsedi.
-Mehellenin namus temsilçisi Senem xanıma baxın hele...Ne oldu mene exlaq dersi verirdin amma özün onun bunun maşınında gezirsen yoxsa mene dediyin söze göre yaraşıqlı oğlan ovuna çıxmısan?-Azere baxaraq-amma deyim ki,bacarmısan.Yoxsa sen bu yaraşıqlının senle evleneceyinimi düşünürsen?-Deyib qeh qehelerer boğuldu.
Üzüme suni tebessüm yerleşdirib Azere teref döndüm,o ise her şeyin yolunda olduğnu düşünüb maşına minerek uzaqlaşdı.
-Niye gönderdin ki,gelerdi tanış olardıq.
Susmurdu...
-Ayten indi çox yorğunam.Senin axmaq fikirlerini sonra dinliyerem.
-Oo seni çoxmu yorub?
Allahım bu qız ne yeyib içir,ne ile qidalanır göresen.
-Aytennn...-sesim olduqca sert çıxmışdı-danışığını bil.O,menim gelecek heyat yoldaşımdı başa düşdün? Biz evlenirik.
Sözümü

[1] 2 3 ... 5 >>