nifretdi.O,susub gözlerini pencereye zillemişdi,men ise bu mövzuyu açdığım üçün özümü danlayırdım.
-Başqa nese isteyirsiz?
Onlar sadece ofisiant yox eyni zaman da bizi çetin anlarımızdan qurtaran melekler idi hansı ki,indi meni de qurtarmışdı.Üreyimde ona etdiyim teşekkürlerin sayı hesabı yox idi.Azer baxışların pencereden çekib ofisanta yöneltdi.
-Menyu getirin zehmet olmasa.
Deyesen fikri yayınırdı,daha da yayındırmaq üçün yeni mövzü açmalı idim amma ne?
-Hekimliyi çox sevirsiz?
"Of Senem gelende ağlını niye getirmedin ki,keçen gün dedi axı senetimi sevirem deye"
-Her kesin uşaqlıqdan xeyalı olur,hansısa bir peşenin sahibi olma xeyalı.Cerrahlıq menim uşaqlıq xeyalımdı.
-Müellime olmaq da menim xeyalım olub.
-Ne eceb işlemirsen?
-Alınmadı.
Ne ise ki mövzu deyişmişdi.Yemekleri gözleyerken bir anda Azer gözlerini üzüme zilledi.
-Sevdiyin olubmu?
Heç ne yememeyime baxmayaraq,böyük bir tike boğazımda qalmışdı.Bu sual hardan çıxdı?
-Yox olmuyub.Bes sizin?
-Olub.
İkinci şok...Bunu eşitmeye tam olaraq hazır deyildim amma buna baxmayaraq sualımı ünvanladım.
-Bes Ne...Niye ayrı...Ayrıldız?-Sesim niye titreyirdi bilmirem,içimde daha evvel duymadığım bir hiss baş qaldırmışdı,eseb qarışıq bir hiss.Kime ve niye esebi idim bilmirdim.
-Xeyanet...Anamdan sonra o,da xeyanet etdi.
Sakitce başımı eydim...Mene göre xeyanet esla eff olunmayacaq bir şey idi.Azer gözlerini pencereye zilleyib fikirlere dalmışdı.Men ise ona xeyanet eden iki qadını düşünürdüm.Heç ne sebebsiz deyil,bu sözün heqiqet olduğunu bu gün daha deqiq anladım.Azerin bu sertliyinin sebebi her iki qadın terefinden aldığı xeyanet zerbesi imiş.Bu çox üzücü idi,onun neler yaşadığını tam olaraq anlamasam da başa düşe bilirdim,üzüne yansıyan sertlik qelbinin qırıqları idi.Nedense onu bele,perişan gördükce qelbim parçalanırdı.Elimi uzadıb yavaşca eline toxumduğum zaman irkilmiş gözlerini mene zilledi.Belli idi ki,bu toxunuşu gözlemirdi,heç men özümde gözlemirdim.Tez elimi geri çekib baxışlarımı yere

<< 1 2 [3] 4 5 >>