bil.Keçmişde sevgilisinin olması meni narahat etmirdi.30 yaşı var her halda olmalı idi,men anası ile bağlı mövzuda ilişib qalmışdım.Alın yazımız eyni imiş,demeli ona göre onu özüme yaxın hiss edirdim.
-Nezaket xanım sizi çox sevir.
-Bilirem...O,eledi üreyi sevgi ile döyünür.
-Öz ananızın hara da olduğunu bilirsiz?
-5 il evvel bir xeste getirmişdiler,emelyatı men etdim uğurla başa çatdı.Xeste yaxınlarına şad xeberi vermek üçün yaxınlaşdım.Bir qadın başını eyib ağlayırdı,anladım ki heyat yoldaşı odu.Qadın başını qaldıran kimi tanıdım...Anam idi...O,meni tanımadı...Men tanıdım amma o,tanımadı...Dü
şüne bilirsen?Anam meni tanımadı.O günden onun haqqında düşünmürem.Evveller düşünürdüm hardadı?Necedi?
-Axtarmadınız?
-Defelerle...Amma uğursuz olurdu.O gün qeydiyyat şöbesinde gördüm ki,adı soyadı deyişib ve Azerbaycana yeni qayıdıblar.Daha evvel başqa ölkede yaşayıblar.
Yene sessizlik çokdü,denizin asta asta dalğalanması susturmuşdu bizi.
-Seher haqlı imiş.
Sessizliyi ilk o,pozdu...
-Ne barede?
-Sen de qeribe bir şey var...Anam haqqında danışmağı sevmirem,bu haqda ümumiyyetle danışmıram amma senin yanında rahatam,sanki kelimeler özü tökülür dilimden.
Yanaqlarımın yandığını hiss edirdim,ilk defe mene xoş söz deyirdi,emin idim ki bu anı unutmayacam...
-Eve gedek?
Başı ile razılıq bildirdikden sonra yavaş yavaş qalxıb maşına yaxınlaşdıq ve eyleşerk evin yolunu tutduq.Yol boyu o,gözlerini yoldan,men ise ondan çekmirdim.Dayanacağa çatdığımız da biran da arxaya dönerek ifadesiz baxışlarını üzüme zilledi.
-Senem menimle evlenmeye razısan?
Sualını gözlemedyim biran da vermesi meni çaşdırmışdı.
-Ra...Razıyam...

<< 1 ... 3 4 [5]