MENİMSEN
Afaq.Q
Bölüm 5. Quasimoda.
Günler bir birini evezledikce,ürek döyüntülerim süretini daha da artırırdı.Ailelerin tanışlığı baş tutmuş,her iki teref bu tanışlıqdan memnun qalmışdı.2 hefte sonraya nişan,nişandan 3 ay sonraya ise toy teyin edilmişdi.Qısa müddet sonra herkesin "düşündüyü" Senem ere gedecekdi...
Qarşımdakı çay fincanına elimi uztdığım da soyuduğunun ferqine vardım.Fikir meni götürmüşdü nece olacaq? Ne olacaq?
Qız terefi olaraq nişan bizim öhdeliyimizde idi,atamın maddi veziyyetini nezere alan da ise bunun heç de asan olmayacağını bilirdim.Onlar her baxımdan bizden üstün idi,emin idik ki,qonaqları da çox olacaqdı.Düzdü kübar insanlar idi ve çox telebleri yox idi amma atam qürurlu insan olduğundan menim heç neyimi eksik etmeyecekdi.Tek duam atamın çox eziyyet çekmemesi idi.
Qapının sesine fikirlerimden ayılıb ayağa qalxdım.Gözlükden baxaraq gelenin Ayten ve Aynur olduğnu gördüm.Belli idi ki,Ayten meni tebrik etmeye gelib ve tebii ki öz desti-xetti ile.Qapını açıb onları içeri buyur etdikden sonra metbexe keçib çay getirdim.
-Qızlar masaya keçin,çay içek.
-Tebrike gelmişik
-Çox sağolun.Çay içerken de tebrikleri qebul ede bilirem.
Aytenin reaksiyasiasını gördükde ele bildim qıza zeher teklif edirem.Gözlerini süzdürerek,xüsusi nazla masaya eyleşdi.
Hal ehvaldan sonra Ayten gözlerini mene zilledi.
-Bunu nece bacardın?
-Neyi nece bacardım?
-Bu çirkinlikle varlı ve yaraşıqlı oğlanı tapmağı,
-Ayten menim evimde meni tehqir etdiyinin ferqindesen yeqin.
-Bu heqiqetdi axı,üstelik mene çox maraqlıdı.
Bu qızın üzsüzlüyü meni öldürecekdi,yene de sağolsun en azından üzüme deyirdi.
-Maraqlıdırsa deyim,heç ne etmedim sadece özüm kimi davrandım.
Bu an qulağımda Azerin sözleri tekrarlanırdı "sende qeribe nese var".
-Ele bu?...Ay qız burda kim varki,çekinme de,hem Aynur da öyrensin.
Bayaqdan sesi çıxmayan Aynur sert baxışlarını Aytene zilledi.
-Besdi çerenledin,menim hele ki,evlenmek fikrim yoxdu.
Aynurun reaksiyasından sonra sükut

[1] 2 3 ... 5 >>