idim ve ne demeli idim heç bilmirdim,bu olanları analiz etmeye gücüm yox idi.
-Biz bunları en başda danışmalı idik.
-Bilirem amma men başlarda sene heç güvenmirdim,digerleri kimi olduğunu düşünürdüm.Artıq ferqli olduğunu bilirem,kim istemez ki heyatında senin dostu olsun...
Hiss edirdim ki,maşın,dayanacaqda duran insanlar ümumiyyetle her şey fırlanır.Bu ne idi bele? Dünya bu qedermi berk fırlanırdı?
-Dost???-Gücle hetta titreyerek sualımı ünvanladım.
-Beli dost.Senem men sevgi adlanan hissi lüğetimden çıxarmışam.Ona görede sene qarşı dürüst olacam.Sene sevgi ved etmirem,dürüstlük ve dostluq ved edirem.
Zarafat sevmediyini bilmese idim,zarafat etdiyini düşünerdim.Çirkin ola bilerem amma mende bir qadınam ve sevilmek menim de haqqımdı.Tessüf
le başımı yelleyib maşından endim.Arxamca seslendiyini eşitsem de eşitmemezlikden gelib sadece addımlayırdım.Binaya daxil olub lifti basmadan bir neçe pillekan qalxdım.Eve bir mertebe qalmış ayaqlarım meni daşımaqdan imtina etmiş,olduğum yere çökmüşdüm.Adam açıq-açıq meni sevmeyeceyini demişdi,çox pis tesir etmişdi.Düzdü Leyli Mecnun olacağımızı gözlemirdim amma buda ağır gelmişdi.Niye bu qeder tesir etmişdi bilmirem.Sevilmeyi istemek günah deyildi ki?
Çiynimden tutan eli hiss edib başımı qaldırdım.
-Ayten? Sen burda neynirsen?
-Aptekden gelirem.Esas sen ne edirsen burda? Seninkini gördüm dayanacaq da.Ordan gelirsen?
-He...Bilirsen o meni heç vaxt sevmeyeceyini dedi,heç vaxt qelbinin sahibi ola bilmeyecem.
Etrafa yayılan qeh qehe sesleri ile sanki yuxudan ayıldım.Qarşımda durub gülen insanın Ayten olduğunun ve dediklerimin o an ferqine varmışdım.Heç bir söz demeden irelemeye başladım.
-Senem-Aytenin sesine geri dönmeden olduğum yerde dayandım-Bilirsen seni niye sevmirem?çünki her şeyin yerini bilirsen,her derdin öhdesinden gelirsen,güclüsen.Eminem ki,o adamı özüne aşiq etmeyi bacaracaqsan yeter ki iste.
Ayten sözünü bitirib evlerine daxil olmuşdu,men ise arxasından baxa qalmışdım.Burda deyibler deliden doğru xeber..

<< 1 ... 3 4 [5]