boğuldum.
-Ana...
-Can ana...
Seadet xala mene Tanrının hediyyesi idi,bu zamana kimi ona ana demeyerek çox haqsızlıq etmişem çünki o,ana sözünün qarşılığı idi.Bir birimize sarılıb ağlamağa başladıq,otağa daxil olanlar bizi sakitleşdirmişdi...Siqnal sesleri ile makyajımı düzeldib,özümü ele almağı bacarmışdım.Azer qapıdan girdiyi an başdan ayağa süzdüm onu.Bu günden etibaren heyatıma,ara sıra gülümseyen bu adamla davam edecekdim.Çox yaraşıqlı idi...Men onu sevirdim qarşılıqsızda olsa...Qoluna girib gülümseyerek üzüne baxdım ve özüme bir söz verdim,onun qelbini qazanıb özümü sevdirecekdim...
Böyüklerimizin xeyir duası ile evden çıxıb şadlıq evine doğru yol aldıq.Mekana çatıb,maşından enerek içeri daxil olduq,resmi nigahdan sonra ilk reqsmizi edib yerimize eyleşdik.Toy öz axarında davam edirdi.Her kes yeyib içir,reqs edib eylenirdi.Yadıma nişanımız gelmişdi,o gün Azer heç üzüme baxmamışdı amma indi azda olsa,o güne nisbeten aramızdakı buzların eridiyini hiss edirdim.Azer yene gergin idi,ara bir qalustuqunu geneltmesinden hiss edirdim.Her halda bu qeder göz önünde olmağa alışmamışdı,eslinde gözler menim üzerimde idi amma gerilen Azer idi.Qohumlarının mene öldürücü baxışlarla baxmasından artıq tenge gelmişdim sanki Azerle evlenerek cinayet işlemişdim...
Toy sona çatmış her kes dağlışmağa başlamışdı.Bizde yaxınlarımızla görüşüb eve getmek üçün maşına eyleşdik.Arxaya dönüb valideyinlerime baxaraq,yanağım boyu süzülen damlaları sildim...Yeni heyata başlayırdım...E
vimize gelib,qapının önünde dayandıq...Azer açarları çıxarıb qapını açaraq dillendi.
-Qapını açarla açmağı heç sevmirem.Bundan sonra sen açacaqsan-deyib meni qucağına aldı-Adete uyğun olsun Senem Qarayeva...

<< 1 ... 3 4 [5]