Bölüm 30.
Universitetden bir az kenarda ise onları gözleyen biri var idi. Bu Kamal idi. Bir saata yaxın müddet idiki Dünyanın universitetden çıxmasını gözleyirdi. Dünya ve Damla ise her şeyden xebersiz universitetden çıxıb eve getmeye başladılar. Kamal yene onların ardınca gedirdi. Dünya ve Damla ise söhbet edirdiler. Kamal varlığını Dünyaya belli etmek isteyirdi. Buna görede süretle onlara yaxınlaşdı.
Kamal: Xanım bir deqiqe olar.
Dünya arxaya döndü. Kamalı gören kimi tanımışdı. Damlada hemçinin.
Kamal gülümsünüb: Aa tesadüfe bax. Necesiz?
Dünya: Sağolun.
Kamal: He şey men bu kağızdakı yeri soruşmaq isteyirdim. Bilirsiz?
Dünya elini uzadıb Kamaldan kağızı aldı. Bu Dünyagilin evinden bir qeder aşağıda olan ev idi. Kamal özüde buranın kimin evi olduğunu bilmirdi. Ele ağlına gelen ilk yeri yazmışdı.
Dünya: He tanıyıram.-deyib evin yolunu izah etdi. Kamal ise Dünyanın dediklerine fikir vermirdi. Sadece heyranlıqla onun hereketlerini izleyirdi.
Dünya: Başa düşdüz?
Kamal: Aha beli aydındı. Şey... çox sağolun.
Dünya: Deymez.-dedi. Ve yollarına davam etdiler. Kamal oturub saatlarla Dünya ile söhbet edib, vaxt keçirmek isteyirdi. Axı ne idi o qızda Kamalı bu qeder çeken? Gözelliyi? İnceliyi? Belkede yaşadığı hadiseler. Gözlerindeki o keder? Kamal bunu bilmirdi. Amma içinden daima Dünyanın yanında olub, onun her hereketini izlemek hissi keçirdi. Yene sadece onun ardınca baxa-baxa qalmışdı.
Damla: Bu qederde tesadüf olar? Bu 4-cüdü ya 5-ci çıxır qabağına.
Dünya: İki defe mezarlıqda buda ikinci idi. Yeni dörd defe.
Damla: Dünüş men ne yalan deyim biraz çekindim ondan. Seni mezarlıqdan xestexanaya aparmasıda belkede tesadüf deyildi.
Dünya: Nece yeni?
Damla: Ne bilim belkede izleyirdi seni.
Dünya gülüb: Damla çox filme baxırsan deyesen. Kim nişanlı qızı niye izlesin. - "Nişanlı qız" sözünü çox yavaş dedi. Sanki söz boğazında düyünlendi: Nese boş ver. Nese başqa şey vardısa onsuz tezlikle biliner. Artıq gelib eve çatmışdılar.
Axşama yaxın

[1] 2 3 ... 8 >>