Kamalı yaxşı tanıyırdı. Neyi bilib neyi bilmediyinide yaxşı bilirdi. Buna görede ele ilk başlayan kimi Kamalı yere serdi. Kamal ayağa qalxıb yeniden döyüşmeye başladı. Arada Kamal arada ise Ümid bir-birlerini yere serirdiler. Kamal Ümidi vurmaq istedikde ise elini yere vurub qırmışdı. Ağrı içinde yere çökdü.
Ümid: Ne oldu?
Kamal: Offf elim. Elim çox pis ağrıyır. Sınıb deyesen.
Ümid: Ehh qalx xestexanaya gedek.
Kamal: Niye qaçırsan axı? Seni vursaydım heç ne olmayacaqdı.
Ümid gülüb: Yaxşı boş-boş danışma gedek xestexanaya.
Dünyada artıq xestexanada idi. Kamalı xestexananın tecili yardım şöbesine getirmişdi Ümid. Ümidin vurduğu bir zerbe ise Kamalın dodağını partlatmışdı. Dünya tecili yardım şöbesine girdikde ise inana bilmedi. Kamal xeste yatağında idi. Kamalda Dünyanı görüb şok olmuşdu. Heç istemezdi Dünya onu bu veziyyetde görsün. Niyese utanmışdı. Qeyri ixtiyari başı ile samlam verdi. Dünyada eyni qayda ile başı ile salamı aldı. Yaxına gedib: Sizi kim döyüb bele?- dedi.
Kamal dahada utanmışdı. Uşaq kimi sakit sesle danışırdı: Yox sehv başa düşmeyin. Men dostumla meşq edirdim onda oldu.
Dünyanın ise içinden gülmek gelirdi Kamalın bu cür danışığına. Amma ayıb olmasın deye özünü saxlayırdı. Kamalda bunu hiss etmişdi.
Dünya onun elinin sarınmasına kömek etdi. Dodağının yarasını ise özü temizledi. Kamal Dünya ona toxunduqca sanki hüzur tapırdı. Yaralarının ağrısını bele unutmuşdu. Öz özüne düşünürdü: Gören ne zamansa menim dünyam olacaqsan?
Bunu ise zaman gösterecekdi.
• Kamal: Siz burda işleyirsiz?
•
• Dünya cavab vermek istemirdi amma hörmet nezaket xatirine danışdı: Xeyir men telebeyem.
•
• Kamal: Demeli tibb telebesisiniz.
•
• Dünya: Aha.
•
• Kamal Dünyanın danışmaq istemediyini başa düşüb susmuşdu. Artıq bütün zede almış yerleri sarılmışdı.
• Xestexanadan çıxmaq vaxtı idi. Kamal ise getmek istemirdi.
•
• Kamal: Siz saat neçeye kimi burda olursuz?
•
• Dünya: Axşam növbesindeyem. Neceki?
•
• Kamal: Olarki elimin ağrısı

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>