MENİMSEN
Afaq.Q
Bölüm 11. Keçmişle üz-üze.
Bir hefte ötmüşdü...Azer vaxtı vaxtında dermanlarını qebul edir,yemeyini yeyib dincelirdi ve artıq sağalmış,işe başlamışdı.Bu hefte erzinde yanından ayrılmağımı istemediyi üçün onunla yatırdım.Her gece balaca uşaq kimi mene qısılırdı,onu bu halda görmek meni çox incitsede susub heçne deye bilmirdim.Anası ile bağlı o,söhbet açmadan nese demek fikrim yox idi.Azer sanki bu meseleni tamamen unutmuşdu.Atasıgil onu tez tez görmeye gelsede bu haqda bir kelime bele etmirdi.Soruşduqlarında ise "maşın xarab olmuşdu,yağışa düşdüm" deyib keçişdirirdi.Eslinde sebebini bilmesemde atası ve qardaşı ile aralarındakı mesafe diqqet çekirdi.
Azer artıq yaxşı idi,ona göre öz otağıma keçmişdim.Seher oyanıb otağımı topladıqdan sonra seher yemeyi hazırlamaq üçün metbexe keçdim.Azerle seher yemeyinden sonra onu işe yola salıb ev işlerine yöneldim.Axşam olmuşdu artıq,qapının sesine elimde ki,ütünü yana qoyub qapıya teref getdim.Azer "tanımadığın heç kime qapını açma" deye tenbehlediyi üçün evvelce gözlükden baxdım.Men qapıdakı yaşlı adamı tanımadığım üçün açıb açmamaq arasında tereddüd yaşarken o,israrla qapını döymeye davam edirdi.Sonunda qapını açdım.
-Buyurun.
-Azer Qarayevin evi buradı?
-Beli,men yoldaşıyam.
-Men Mehparenin yoldaşı Talıb.
-Mehpare?
-Azerin anası...Danışa bilerik?
Elim titresede sinideki çayı,gerginliyi her halından sezilen adamın önüne qoyub masaya eyleşdim.
-Sizi içeri buyur etdim çünki halınız yaxşı görünmürdü ancaq Azer anası ile bağlı heç bir söz eşitmek istemir.
-Qızım seni başa düşürem amma xahiş edirem meni de anla.Sevdiyim qadın ölüm döşeyindedi ve tek isteyi oğlunu son defe görmekdi.
-Men ne deyeceyimi bilmirem.Azerle danışdım eve gelir.Özü ile danışın.
Qapının yüngülce döyülmesi ile Azerin geldiyinini anlayıb qapıya teref getdim.Esebleşeceyini bildiyimden,özümü sıxıb qapını açdım.
-Senem nese olub? Zeng vurub eve gel dediyinde narahat oldum.
-Narahat olma yaxşıdı her şey.İçeride seni görmek isteyen

[1] 2 3 ... 5 >>