sürünürdü.Dehlizin başında dayanan Talıb bey bizi görünce ayağa qalxıb yaxınlaşdı.
-Azer geldiyin üçün çox sağol.
Azer heç bir söz demeden,menim elimden tutdu ve otağa daxil olduq,yatağa yaxınlaşıb dayandıq.Nezerlerimi Azere yöneltdiyimde ifadesiz baxışların çarpayıdakı qadına zillemişdi.
-Mehpare gör kim gelib?-Talıb bey yavaşca qadının dikelmesine kömek etdi.
Rengi tamam solmuş qadın gücle göz qapaqlarını aralayıb bize baxdı.Necede benzeyirdiler,üzü solğun olsada yenede çox gözel idi.Azerin yaraşığını kimden aldığı melum olmuşdu sanki bir almanın yarısı idiler.Qadının rengsiz dodağına gülüş qondu.
-Oğlum...
Azerin üzünde istehzalı bir gülüş yaranmışdı.Lağl
ağı bir tonda söze başladı.
-He oğlun...5 yaşım vardı terk etdiyinde...böy
ümüşem ele deyil?
-Oğlum men...
-Behane eşitmek istmirem.
-Meni bağışla oğlum.Men sene analıq ede bilmedim....Bağışla.-Gözlerinden süzülen yaşı elinin tersi ile silib mehriban baxışlarını bize zilledi.
-Bura gelmeyimin sebeblerinden biri,senin yaşatdıqlarının cezanı istemeden bu mesum qıza çekdirirem ve buna son vermek isteyirem.Qelbi
me nifret toxumlarını en birinci sen sepdin amma cezasını başqası çekir...Seni Allah bağışlasın başqa sözüm yoxdu...Sen mene yadsan,tanımram seni...Belke de gedişinin özüne göre sebebleri var amma menim bu sebebleri içime sindirib eff etmeyimi gözleme çünki men yaşadığımı yaşamışam.
Azerin cümlesini tamalayıb meni çekişdirerek otaqdan çıxarken arxadan Mehpare xanımın zeif sesi eşidildi.
-Oğlum sevgi ele bir hissdir ki,bir defe qelbine qonaq gelir ve bütün bedenini esir alır.Bunları özümü müdafie etmek üçün demirem,men öz günahımı bilirem.Evli olduğum halda,övladım olduğu halda sevgi hissini üreyime yaxın buraxdım...Bax Allah cezamı bele verdi.Men öz cezamı özüm çekirem,başqalarlna ceza verme.Tek arzum,tek dileyim siz xoşbext olun.
Azer elimi sıxdıqca sanki ne hiss etdiyini anlayırdım.Heç bir söz demeden xestexanadan çıxıb maşına doğru getdik.Bir an bele elimi buraxmırdı amma varlığımı
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç